Εκδηλώσεις

Συναυλία στην Άσκρη

Σάββατο 6 Ιουλίου 2013

Οι κάτοικοι του χωριού και πολλοί επισκέπτες απόλαυσαν την υπέροχη ορχήστρα του ΟΤΕ. Επί τρεις ώρες άλλοι ακούγοντας και σιγοτραγουδώντας και άλλοι χορεύοντας συμμετείχαν με τον τρόπο τους σ' αυτό το μουσικό ταξίδι. Όταν τελείωσε η συναυλία ήσαν όλοι καθηλωμένοι περιμένοντας και άλλο. Όλοι έσφιγγαν το χέρι του Παύλου Καρποδίνη για το μοναδικό θέαμα στην περιοχή.

Επί τρεις ώρες οι μουσικοί ήσαν κυριολεκτικά αφοσιωμένοι στο έργο τους παράγοντας υπέροχους ήχους. Σε όλο αυτό το διάστημα ο Παύλος Καρποδίνης, η Τζίνα Καλομοίρη και η Κική Γιαμπουρά, τρεις καταπληκτικές φωνές, στέκονταν όρθιοι μπροστά στα μικρόφωνα πίνοντας μόνο νερό. Έδειξαν σεβασμό και αγάπη στο κοινό και αυτό τους το ανταπέδιδε με τα παρατεταμένα χειροκροτήματα. Ο Παύλος είπε και δύο δικά του τραγούδια σε πρώτη εκτέλεση. Τίμησε το χωριό του.

Η ορχήστρα ήλθε και πάλι αφιλοκερδώς. Ήταν μία προσφορά τους στο χώρο όπου κατά την αρχαιότητα συγκεντρώνονταν οι κορυφαίοι μουσικοί της εποχής τους. Ελπίζουμε να τους μιμηθούν και άλλοι μεγάλοι καλλιτέχνες.

Θα είναι μεγάλη μας χαρά να τους έχουμε και πάλι μαζί μας.

Αρχαιρεσίες 2013

Προηγήθηκε η κοπή της πίτας παρουσία πλέον των 120 ατόμων. Αρκετοί ήλθαν από την Αθήνα για τη Γενική Συνέλευση. Τελικά ψήφισαν 71.
Παρέστησαν:
Αντιπεριφερειάρχης Γεώργιος Μουλκιώτης, Δήμαρχος Αλιάρτου Γεώργιος Ντασιώτης, Πρόεδρος της ΕΒΜ δρας Νικόλαος Κόλλιας, Αντιδήμαρχος Αλιάρτου Κων/νος Μαλέσης, Δημοτικός Σύμβουλος μαθηματικός Ιωάννης Ιωάννου και ο Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου Θεόδωρος Παγώνας.

Την πίτα, προσφορά της Νάντιας Τάτση, ευλόγησε ο Παπαστρατής και το νόμισμα έπεσε στη Σοφία Πικάση, η οποία πλειοψήφησε και σε σταυρούς (μετά τον πρόεδρο).

Παρατίθεται η εισήγηση του πρώην και νυν προέδρου του ΔΣ:

Θέλω να ευχαριστήσω τους εκλεκτούς καλεσμένους και τους προέδρους των φορέων για τα καλά τους λόγια.
Κυρίως όμως θέλω να ευχαριστήσω εσάς που αφήσατε τις όποιες ασχολίες σας για να βρίσκεστε σήμερα μαζί μας.
Μαζί μας, για να μας ενθαρρύνετε, για να μας δώσετε ιδέες και για να παροτρύνεται ακόμη περισσότερους να ασχοληθούν με τα κοινά.
Όταν τον Μάιο του 2007 παρουσίαζα το πρώτο μου βιβλίο στο Πολεμικό Μουσείο, μεταξύ των άλλων είπα:
Με την απελευθέρωση, η τότε Παλαιοπαναγιά, το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής, αποτέλεσε την έδρα του Δήμου Άσκρης.
Οι χώροι που επισκέπτονταν με τις εκδρομές τους οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου, ήταν συνήθως ο Άγιος Νικόλαος, η Αγία Παρασκευή και η Επισκοπή.
Και όμως, οι δάσκαλοι δεν έδειχναν στους μαθητές την κολώνα του Αγίου Νικολάου με ονόματα συμμετασχόντων στα «Μουσεία», αλλά επέτρεπαν σ’ αυτούς να ανέβουν στον Ελικώνα και να δουν την Ιπποκρήνη.
Δεν έδειχναν στους μαθητές τα ερείπια του Ιερού των Μουσών και του Θεάτρου, αλλά επέτρεπαν σ’ αυτούς να ανέβουν στο Πυργάκι και να δουν τον οχυρωματικό περίβολο.
Δεν ενημέρωναν τα παιδιά για το μεγαλείο της Παναγιάς του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας, αλλά επέτρεπαν σ’ αυτά να ανέβουν στον Πύργο και να δουν τα μοναδικά χαρακτηριστικά του.
Φαίνεται ότι πρόγονοί μας γνώριζαν πολλά.
Μία επιπλέον απόδειξη αποτελεί η σφραγίδα της Κοινότητας από το 1914, η οποία κοσμείται με την προτομή του Ησιόδου.
Αλήθεια, πόσοι από εμάς έχουν διαβάσει το Έργα και Ημέραι του Ησιόδου; Και όμως, μόλις βρεθεί ο τάφος του, για μία εβδομάδα τουλάχιστον, όλος ο κόσμος θα ασχολείται με την Άσκρη.
Αυτός είναι ο πλούτος μας.

Αγαπητοί πατριώτες
Πέρυσι, αν και ήταν πολύ δύσκολη χρονιά κάτι κάναμε.
Συμπληρώσαμε τη δενδροφύτευση και βάλαμε πλατάνια στην Επισκοπή.
Ανοίξαμε το κανονικό μονοπάτι στον Ολμειό και κάναμε αρκετές πορείες. Σε μία συμμετείχαν 23 γυναίκες με τα παιδιά τους, σε άλλες δύο φίλοι της Άσκρης και στην τέταρτη υψηλόβαθμα στελέχη από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας.
Κατασκευάσαμε τη γέφυρα στα Δύο Ποτάμια, την εγκαινιάσαμε με τον παπά-Στρατή και γιορτάσαμε εκεί την Πρωτομαγιά. Έκτοτε την επισκέφθηκαν πολύ για πικ-νικ και κάποιοι νεαροί για να κολυμπήσουν.
Διαμορφώσαμε το Πνευματικό Κέντρο και θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι ένα στολίδι για την Άσκρη.
Την εβδομάδα του δεκαπενταύγουστου αρχίσαμε με τα εγκαίνια του Πνευματικού Κέντρου και συνεχίσαμε με την τραγωδία Πέρσες του Αισχύλου. Στις 17 είχαμε την αναφορά στις Μούσες και το Σάββατο, 18 Αυγούστου, την αναφορά στην Παναγιά του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας. Μία εβδομάδα συνεχών δραστηριοτήτων, με πάνω από 1000 άτομα σε κάθε μία.
Στη συνέχεια οι εκδηλώσεις περιορίστηκαν στο Πνευματικό Κέντρο, το τελευταίο Σάββατο κάθε μήνα.
Το Σεπτέμβριο είχαμε την κριτική των εκδηλώσεων και τον αγώνα Ησιόδου – Ομήρου.
Τι ονομάζουν, εν τέλει, οι άνθρωποι «ευτυχία» Όμηρε;
Το να πεθάνεις μετά από μια ζωή με λίγες λύπες και πολλές χαρές.
Τον Οκτώβριο είχαμε ένα επετειακό αφιέρωμα στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο με τη μικτή χορωδία και ορχήστρα των Μεγάρων και τον Νοέμβριο γιορτάσαμε μαζί με το Σχολείο τα εκατό χρόνια από τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13.
Στις εκδηλώσεις αυτές καθοριστική ήταν η συμβολή των γυναικών και κοριτσιών της Άσκρης. Σε 30 κοπέλες δόθηκε η ευκαιρία να απευθυνθούν σε μεγάλο, ανοικτό και δύσκολο ακροατήριο. Έδωσαν τη δύναμη της ψυχής τους και καταγοήτευσαν τους θεατές με την άνεση, την ευχέρεια, τη χάρη και την ευκρίνεια λόγου. Θα έλεγε κανείς ότι επιλέγηκαν με πολύ αυστηρά κριτήρια από ένα τεράστιο αριθμό υποψηφίων.
Νομίζω, ότι σε αυτές τις γυναίκες, σε αυτά τα κορίτσια, που ήσαν οι βασικοί συντελεστές όλων των εκδηλώσεων, αξίζει ένα θερμό χειροκρότημα.
Καθοριστική ήταν η συμβολή των δασκάλων, των μαθητών και του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων στην εκδήλωση για τους Βαλκανικούς πολέμους. Αξίζει και σε αυτούς ένα θερμό χειροκρότημα.

Στις δραστηριότητες αυτές είχαμε την συμπαράσταση όλων. Από την Περιφέρεια και τον Δήμο, μέχρι και επιχειρηματία της περιοχής. Αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι στον ωραίο μας αγώνα για ανάδειξη της Κοιλάδας των Μουσών δεν θα είμαστε μόνοι.
Πέρα από τις εκδηλώσεις, τον Απρίλιο επισκέφθηκε την Άσκρη ο πρόεδρος του Σωματείου Διάζωμα, Σταύρος Μπένος και το Νοέμβριο έγινε και η γεωφυσική έρευνα στο αρχαίο θέατρο, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και την ομάδα του καθηγητή Γρηγόρη Τσόκα. Η έρευνα έγινε με χρήματα του Δήμου και έδειξε αρκετά ευρήματα στο προσκήνιο, τη σκηνή και την ορχήστρα, αλλά όχι καθίσματα στο κοίλο. Αυτό σημαίνει ότι το θέατρο ήταν από τα παλαιότερα της Ελλάδος, πράγμα που καθιστά την απουσία πλεονέκτημα.
Για συντονισμένη υλοποίηση των στόχων του Συλλόγου, συγκροτήθηκε επιτροπή με τον Δήμαρχο, τον πρόεδρο της Εταιρείας Βοιωτικών Μελετών και τον πρόεδρο και ένα μέλος του Συλλόγου, η οποία θα προσδιορίσει, οριοθετήσει και παρουσιάσει ένα γενικό σχέδιο δράσης (base plan), για χρονικό ορίζοντα μέχρι το 2020.
Η αντιστήριξη του πρώτου Πύργου, όπως μου είπε ο καθηγητής Κορρές, ο γνωστός από το Μουσείο της Ακρόπολης, έχει δοθεί σε δύο μεταπτυχιακούς φοιτητές, μαζί με το τηλέφωνό μου. Ακόμη δεν με έχουν πάρει.
Στείλαμε επιστολή στην Ακαδημία Αθηνών για να αποφανθεί περί της καταγωγής του Κτησίβιου του Ασκρηνού, του μεγαλύτερου μηχανικού της αρχαιότητας μετά τον Αρχιμήδη και καθηγητού του Ήρωνα του Αλεξανδρέα. Ο λόγος, η εσωτερική αμφισβήτηση. Ασκρηνό τον αποκαλεί ο σύγχρονός του μηχανικός Αθήναιος, Αλεξανδρινό, ο άλλος Αθήναιος, ο σοφιστής, που έζησε 400 χρόνια αργότερα. Η κρίση σε εσάς.
Παραμονές των Χριστουγέννων, σε μία γιορτή στο σπίτι του γεωλόγου Αθανασίου Λιόση, φίλου της Άσκρης, μεταξύ των άλλων, ήταν η Εύη Δημητροπούλου και κάποιος Παναγιώτης Στέφος, επικεφαλής του μουσικού συγκροτήματος Λύραυλος, που έχει δώσει πολλές συναυλίες εδώ και στο εξωτερικό, με αποκλειστικά αρχαία μουσικά όργανα που κατασκευάζει ο ίδιος και ανάλογη μουσική. Ο Παναγιώτης Στέφος είπε ότι αυτή τη στιγμή κατασκευάζει την ύδραυλη του Κτησίβιου και θα την έχει έτοιμη μέχρι το καλοκαίρι. Αμέσως πετάχτηκε η Εύη λέγοντας «αυτός ήταν από το χωριό μας και λέγεται Ασκρηνός». Ακολούθησε μεγάλη συζήτηση, κατέφυγαν στο βιβλίο «3.650 χρόνια στην Κοιλάδα των Μουσών» και η συζήτηση περιστράφηκε στις ομορφιές και την αρχαιολογική σημασία της Άσκρης. Το συμβάν μου το είπε αρχικά ο γεωλόγος και στη συνέχει ο μουσικός, ο οποίος εκδήλωσε την επιθυμία να επισκεφθεί την Άσκρη και να εγκαινιάσει την ύδραυλη του Κτησίβιου εδώ. Νομίζω, ότι ο αυθορμητισμός και η σιγουριά της Εύης, αξίζει ένα χειροκρότημα.
Τα έξοδα για το σύνολο των δραστηριοτήτων ανήλθαν σε 14.000 €. Από αυτά 6.860 στις εκδηλώσεις, 5.685 στο Πνευματικό Κέντρο και 1.500 σε διάφορες μικροδαπάνες.
Τα έσοδα ήταν 13.700 € και πέρα από 303 € που περίσσεψαν πέρυσι, προήλθαν :
Από Συνδρομές μελών 610
Από Δήμο Αλιάρτου 1.000
Από Ενισχύσεις μελών 3.020
Από τον Χορό τις Απόκριες 1.350
Από Χορηγό για το θέατρο 5.000
Και από Εισιτήρια στο θέατρο 2.385

Όπως βλέπουμε τα έξοδα είναι περισσότερα, άρα έχουμε χρέωση 364 €.

Τα αναλυτικά στοιχεία των εσόδων – εξόδων είναι στα χέρια της ελεγκτικής επιτροπής, αλλά και στη διάθεση όποιου θέλει να τα δει, με εξαίρεση τα ονόματα κάποιων χορηγών που επιθυμούν να κρατηθεί η ανωνυμία τους.
Το πρώτο χρόνο οι συνδρομές ήταν 1.940 €, το δεύτερο 1.040 και πέρυσι μόνο 610. Δυστυχώς, εδώ αποτύχαμε.
Στην προβολή φαίνονται αυτά για το οποία είχαμε δεσμευτεί ότι θα κάνουμε και το αποτέλεσμά τους.
Επάνω στις δραστηριότητες που ανέφερα, θέλω να διευκρινίσω κάποια πράγματα.
Κάποιος δεν πολυσυμπαθεί το Σύλλογο και το δείχνει με πολλούς τρόπους.
Βάλαμε τα πλατάνια, αλλά κάποιος πήγε και τα έκλεψε.
Βάλαμε πινακίδες, αλλά κάποιος τις πήρε.
Βάζαμε κρουνούς στη Μεσιανή Βρύση, αλλά κάποιος τους έσπαζε.
Στις εκδηλώσεις που κάναμε ήταν χαρακτηριστική η μικρή συμμετοχή των ανδρών και ειδικά των νέων. Όταν όμως πριν τρία χρόνια κάναμε το Σύλλογο, δεν έλλειπε κανένας από τους νέους. Γιατί τώρα;
Στην εκδήλωση με το Δημοτικό Σχολείο δεν ήλθαν οι περισσότεροι πατεράδες. Η ταβέρνα και τα καφενεία ήταν όμως γεμάτα.
Στην εκδήλωση με τις Μούσες, κάποιοι απουσίαζαν διακριτικά. Εμείς όμως από την πρώτη στιγμή αποδώσαμε σε αυτές τις τέχνες και τις επιστήμες, και τις τρεις χρονιές.

Κάποιοι έπρεπε να ακούσουν τον πρόεδρο της ΕΒΜ, τον κύριο Κόλλια για να άρουν τις αμφιβολίες τους.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ιστορική έδρα του Δήμου πρέπει να υλοποιείται. Δεν επιτρέπεται να αδρανούμε στην υπόμνηση των ιστορικών γεγονότων. Ούτε να περιοριστούμε σε μία ή δύο εκδηλώσεις το χρόνο.
Ο Σύλλογος είναι πολιτισμικός και σαν τέτοιος δημιουργεί πολιτισμό, ενώ ο πολιτιστικός τρώει από τον πολιτισμό. Αυτός είναι ο λόγος που δεν δεχθήκαμε τη συμμετοχή στο Χριστουγεννιάτικο γλέντι.
Η συμμετοχή στις δραστηριότητες του Συλλόγου γίνεται όλο και μικρότερη, ακόμη και από το Διοικητικό Συμβούλιο. Φαίνεται ότι γεράσαμε πρόωρα.
Στην προβολή φαίνονται αυτά που είχαμε υποσχεθεί ότι θα κάνουμε. Τα περισσότερα έγιναν ή δρομολογήθηκαν. Κάποια δεν προχώρησαν λόγω της αρχαιολογίας, όπως η βρύση στο ιερό των Μουσών, ο φωτισμός των Πύργων και η προτομή Κτησίβιου. Η έκθεση των γλυπτών του Κώστα Καπέλιου, ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή. Πάντως είμαστε σε επαφή και με ένα δάσκαλο από το Κυριάκι, για να γίνει κάποια έκθεση φέτος.

Αγαπητοί πατριώτες
Σε λίγο θα γίνουν οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη του νέου διοικητικού συμβουλίου. Αυτό πρέπει να το δεσμεύσουμε για επανάληψη και παγίωση:
Κεντρικής εκδήλωσης έξω και στην πλατεία
Αναφοράς στις Μούσες
θεατρικής παράστασης
ορειβασιών
δενδροφύτευσης
εκδηλώσεων στο Πνευματικό Κέντρο
συνέχιση προσπαθειών για αναστήλωση του θεάτρου
έμμονη αναζήτηση του τάφου του Ησιόδου
δημιουργία περιβαλλοντολογικού πάρκου στη Μεσιανή Βρύση και τα Δύο Ποτάμια και τέλος
έκδοση εφημερίδας Συλλόγου.
Σε ότι αφορά στην εκδήλωση με τις Μούσες, ο σκηνοθέτης Θεόδωρος Μαραγκός προτίθεται να σκηνοθετήσει την εκδήλωση, με την οποία και να κλείνει η νέα του ταινία που αναφέρεται στη Βοιωτία.

Θα μας επιτρέψετε να ευχαριστήσουμε αυτούς που βοήθησαν στη διαμόρφωση του αρχαιολογικού χώρου, αυτούς που πρωτοστάτησαν στις ορειβασίες και αυτούς που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις. Κυρίως όμως τους πατριώτες εκείνους που πλήρωσαν για να γίνει το Πνευματικό Κέντρο. Αυτούς πρέπει να μιμηθούμε.

Κύριε αντιπεριφεριάρχα
Όταν γίνεται επέκταση του σχεδίου πόλεως ενός οικισμού, αμέσως ανοίγονται δρόμοι και επεκτείνονται τα δίκτυα υδρεύσεως και φωτισμού. Όταν η περιοχή της Άσκρης κηρύσσεται αρχαιολογικός χώρος, τότε απαγορεύεται στους κατοίκους της να κάθονται σε καρέκλες ή να ρίχνουν κορμούς στο ποτάμι για να περάσουν απέναντι. Νομίζουμε ότι πρέπει να παρέμβετε. Με την αναστήλωση του αρχαίου θεάτρου δημιουργείται ο αρχαιολογικός και τουριστικός άξονας Αθήνα – Θήβα - Κοιλάδα των Μουσών – Δελφοί. Αριστερά και δεξιά του άξονα αναπτύσσονται όλα τα άλλα. Αυτή είναι η ανάπτυξη της Βοιωτίας. Ελπίζουμε να σας έχουμε αρωγό και ζητάμε να ασκήσετε την επιρροή σας προς την Περιφέρεια ώστε να χρηματοδοτήσει την ανασκαφή του θεάτρου με το ποσό των 50.000 €. Τα χρήματα αυτά όλα θα πέσουν στα χωριά του Δήμου.

Κύριε Δήμαρχε
Κατ’ αρχήν θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για τη γεωφυσική έρευνα και τη χορηγία της θεατρικής παράστασης.
Με την ανάδειξη της Κοιλάδας των Μουσών, ο Δήμος Αλιάρτου γίνεται από τους σημαντικότερους Δήμους της Βοιωτίας. Κάτι όμως πρέπει να γίνει με τον δρόμο. Έρχονται τα λεωφορεία και τα διώχνουμε. Είναι πολύ ικανοποιητική η προσπάθεια που ξεκινήσατε με τον αντιδήμαρχο Κώστα Μαλέση, αλλά πρέπει να πέσουν και κάποια τσιμέντα.
Τιμήσατε την Άσκρη αναδεικνύοντάς την ιστορική έδρα του Δήμου. Εξασφαλίστε μας όμως τα υλικά ή πίστωση 1.500 € για τους κοινοχρήστους χώρους του Πνευματικού Κέντρου και λύστε το πρόβλημα του ηλεκτρικού ρεύματος.
Ανεξάρτητα αυτών, θέλω να καταθέσω εδώ, ότι την προσπάθεια του Συλλόγου Φιλοπροόδων στηρίζει ένθερμα και αποφασιστικά ο Δήμαρχος και συνολικά ο Δήμος Αλιάρτου.

Αγαπητοί πατριώτες
Πριν κλείσω, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και πάλι
• Τον κύριο Δήμαρχο
• Τους εκλεκτούς καλεσμένους που τίμησαν τις εκδηλώσεις μας
• Τον χορηγό του θεάτρου κύριο Πανουργιά Παπαϊωάννου
• Τους δωρητές του Συλλόγου που φαίνονται στον Πίνακα

Επίσης
 Τις γυναίκες της Άσκρης που μας πρόσφεραν τόσες φορές, τόσες υπέροχες πίτες. Εδώ πραγματικά μας ξελάσπωσαν, γιατί πέρα από την ποιότητα είχαμε και την πρωτοτυπία.
 Τους Συλλόγους της Άσκρης και την εκκλησιαστική επιτροπή για την αρωγή τους.
 Το δημοτικό Σχολείο για την αρίστη συνεργασία.
 Την Ελένη Σταμάτη για τον παλμό της Άσκρης
 Τις κοπέλες του χωριού για την ομορφιά και χάρη, αλλά κυρίως για την ουσία που προσέδωσαν στους ρόλους τους.
 Τους φίλους μας που προσέφεραν σημαντικό έργο με την προσωπική τους εργασία.
 Το Ναύαρχο κύριο Λυμπέρη, διότι μαζί αντιμετωπίσαμε όλα τα θέματα του Συλλόγου.

Κυρίως όμως όλους εσάς που μας εμπιστευθήκατε.

Προσωπικά, θέλω να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου που είχα την τιμή να προεδρεύω.
 Τον Λουκά Στεργίου
 Την Ευγενία Δημητροπούλου
 Τον Παντελή Καλατζή
 Τη Χαρά Μπαμπούλα
 Τον Χάρη Κλεφτογιάννη και
 Τον Νίκο Κωνσταντίνου
Σας ευχαριστώ.

Αναφορά στους Βαλκανικούς Πολέμους, 1912-13

Άσκρη, ιστορική έδρα Δήμου Αλιάρτου

Σάββατο, 24 Νοεμβρίου 2012

Η εκδήλωση άρχισε στις 19.20 και κράτησε μέχρι τις 21.30.

Ήταν μία θαυμάσια εκδήλωση η οποία έδειξε το υψηλό έργο που επιτελείται στο Δημοτικό Σχολείο της Άσκρης. Θερμά συγχαρητήρια στους δασκάλους.

Οι μαθητές έδωσαν το καλύτερό τους εαυτό και ενθουσίασαν τους θεατές. Μπράβο στα παιδιά της Άσκρης. Κρίμα που δεν ήσαν εκεί όλοι οι γονείς για να τα χειροκροτήσουν.

Το πρόγραμμα παρουσίασε η κυρία Κατερίνα Γαλάνη λέγοντας:

Πριν εκατό χρόνια, στις 5 Οκτωβρίου 1912, ο ελληνικός στρατός εξορμούσε από τη Θεσσαλία για να διπλασιάσει την Ελλάδα, σε ένα μόνο χρόνο. Αυτά τα εκατό χρόνια από την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων τιμούμε σήμερα.

Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι αποτελούν ιστορικό ορόσημο της νεότερης Ιστορίας μας και μία από τις μεγαλύτερες εξάρσεις της Φυλής.

Ο Σύλλογος ευελπιστεί να μεταφέρει στους Ασκραίους, τον εθνικό παλμό εκείνης της εποχής, όπου όλοι οι Έλληνες αδελφωμένοι σε εθνική πανστρατιά και με ομοψυχία ζηλευτή, αποδύθηκαν σε έναν τιτάνιο αγώνα και επιτέλεσαν θαύματα.

Την ιστορική αναφορά στα γεγονότα έκανε ο πρόεδρος του Συλλόγου Φιλοπροόδων, ο οποίος :

ανέλυσε την πολιτική και στρατιωτική κατάσταση,

αναφέρθηκε στη στρατιωτική και ηθική προετοιμασία,

τόνισε την απώλεια του Μοναστηρίου που είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία του κράτους των Σκοπίων,

επισήμανε το μικρό κέρδος του Β’ Βαλκανικού πολέμου σε σχέση με τις τεράστιες απώλειες και

έκλεισε κάνοντας αναφορά στη σημερινή κατάσταση λέγοντας:

“H σημερινή επέτειος των Βαλκανικών Πολέμων, βρίσκει την χώρα μας και τον λαό της σε δυσχερή θέση εξαιτίας των οικονομικών αδιεξόδων που οι περισσότεροι βιώνουμε. Μας φέρνει όλα τα δεινά των αρχών του 1900.

Η έξοδος όμως είναι δυνατή. Τη λύση μας τη δίδουν οι τακτικές που χρησιμοποιήθηκαν ενόψει των Βαλκανικών Πολέμων και πέτυχαν τη θεαματική ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας.”

Ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου, κύριος Παγώνας Θεόδωρος, στο σύντομο χαιρετισμό του αναφέρθηκε, μεταξύ των άλλων, στη σημασία των Βαλκανικών Πολέμων και εξήγησε το γιατί ένα τόσο σημαντικό γεγονός της νεώτερης ιστορίας μας δεν εορτάζεται πανεθνικά.

Στη συνέχεια, η δασκάλα κυρία Ιφιγένεια Λέντζα αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικά σημεία της περιόδου, εμπλέκοντας και τους μαθητές.

Ας τους παρακολουθήσουμε.

Δασκάλα

Κυρίες και κύριοι

Καλησπέρα σας.

Στο χρόνο που ακολουθεί θα προσπαθήσουμε, μαζί με τους μαθητές μας, να προσεγγίσουμε τα γεγονότα των αρχών του 20^ου αιώνα που σημάδεψαν την πορεία του έθνους, μέσα από ιστορικές και ποιητικές αναφορές.

Αρχίζουμε με τον Μακεδονικό αγώνα.

Η Βουλγαρία, με μόνιμο στόχο την έξοδο στο Αιγαίο, προσπάθησε να εκβουλγαρίσει τον πληθυσμό της Μακεδονίας με μία μεθοδική διαδικασία με πρώτο στάδιο τον εξαναγκασμό του χριστιανικού πληθυσμού να εκκλησιάζεται και βαπτίζεται σε βουλγαρικές εκκλησίες, Σε δεύτερη φάση το κομιτάτο άρχισε να ιδρύει πολυάριθμα σχολεία στα οποία τα παιδιά θα διδάσκονταν τη βουλγαρική γλώσσα και θα κατηχούνταν πλέον εθνικά.

Σύντομα, ένοπλες βουλγαρικές ομάδες, οι λεγόμενοι κομιτατζήδες, άρχισαν να εκτελούν και να βασανίζουν ιερείς, δασκάλους, τοπικές προσωπικότητες, αλλά και απλούς πολίτες που αρνούνταν το συγκεκαλυμμένο αυτό εκβουλγαρισμό. Αυτό αφύπνισε την κοινή γνώμη στην Ελλάδα. Κατόπιν δραματικών εκκλήσεων του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού, ο οποίος είχε αρχίσει ήδη να οργανώνει τοπικά τμήματα αυτοάμυνας σε Καστοριά και Φλώρινα, ιδρύθηκε στην Αθήνα το Μακεδονικό Κομιτάτο υπό τον δημοσιογράφο Δημήτριο Καλαποθάκη.

Υπό τις συνθήκες αυτές πολυάριθμοι κυρίως νεαροί, Έλληνες αξιωματικοί και υπαξιωματικοί προσφέρθηκαν παραιτούμενοι από τον Ελληνικό στρατό να τεθούν επικεφαλής των ανταρτικών ομάδων και των επαναστατικών σωμάτων για την προστασία του ελληνικού πληθυσμού.

O Όρκος των Μακεδονομάχων ήταν μυστικός:

Μαθητής

Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας Τριάδος, ότι θα φυλάξω το μυστικόν.

Ότι θα εργάζομαι με όλην της ψυχής μου και την καρδίαν μου προς εξόντωσιν των βουλγάρων κακούργων και προς επιτυχίαν της Ελευθερίας της Πατρίδος μου Μακεδονίας.

Εις τους εχθρούς της Πατρίδος δεν θα μαρτυρήσω το παραμικρόν και αν με βάλουν το μαχαίρι στον λαιμόν.

Αν παραβώ τον όρκον μου, ο Θεός να με τιμωρήσει και οι Ελευθερωταί της Πατρίδος μου ας με κομματιάσουν και η αμαρτία να είναι στον λαιμό μου!

Δασκάλα

Τον αγώνα τους συντόνισαν ο μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης, ο Ίων Δραγούμης από το προξενείο της Ελλάδας στο Μοναστήρι, ο Λάμπρος Κορομηλάς από το προξενείο της Θεσσαλονίκης και ο Δημήτριος Καλαποθάκης από την Αθήνα. Αλλά οι εθελοντές και συνεπακόλουθα τα τμήματα πολλαπλασιάστηκαν θεαματικά μετά την πανελλήνια συγκίνηση που προκάλεσε ο θάνατος του Παύλου Μελά το 1904.

Σε κλαίει λαός, λέγει ο Κωστής Παλαμάς:

Μαθητής

Σε κλαίει λαός. Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι

στον τόπο που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλικάρι

Πανάλαφρος ο ύπνος σου, του Απρίλη τα πουλιά

σαν του σπιτιού σου να τ’ ακούς λογάκια και φιλιά

Και να σου φτάνουν του Χειμώνα οι καταρράχτες

Σαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολέμου κράχτες

Δασκάλα

Κάποια πρόσωπα, κάποιες μορφές, κάποιοι ήρωες, αναλόγως του σημείου που ευρίσκοντο κατά την διάρκεια αγώνων, δεν δίστασαν να προσφέρουν τα πάντα για την απελευθέρωση. Δεν λογάριασαν την ζωή τους, την κοινωνική τους υπόσταση ἤ την βολή τους.

Όρμησαν σεαγώνες, σε δρόμους ἤακόμη και στο θάνατο, με αυταπάρνηση κι έρωτα για την Ελλάδα! Δεν έχει σημασία εάν ήταν σε κάποιο μέτωπο ἤσε κάποιο χαράκωμα ἤ σε μίαν αποστολή μεταφοράς μηνύματος. Σκλαβωμένη γη έπρεπε να διαβούν ἤ ναελευθερώσουν. Έπραξαν τα καλλίτερα που η καρδιά τους καιἡ λογική τους υπαγόρευε, με στόχο το κοινό καλό και την Ελευθερία!

Είναι μεγάλη ἡ χαρά μου όταν μπορώ να μεταφέρω στην σημερινή πραγματικότητα κάτι από την λάμψη τους, την αυταπάρνηση και την θυσία τους!

Ας ακούσουμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Η Μακεδόνισσα στο θρύλο και στην Ιστορία», της Αθηνάς Τζινίκου-Κακούλη.

Μαθητής

Η Βελίκα Τράϊκου υπῆρξε μιά δασκάλα, νεομάρτυς τοῦ Μακεδονικοῦ Αγῶνος. Γεννημένη στό Γραδεμπόριο τό 1883, πεντάρφανη ἀπό μικρή μά προικισμένη μέ ἀδάμαστη θέληση, μέ τή βοήθεια φιλανθρώπων κατόρθωσε νά φοιτήσει στό Ἀνώτερο Παρθεναγωγεῖο Θεσσαλονίκης καί τό 1900 διορίστηκε δασκάλα στήν Καρατζόβα, στή φωλιά τῶν Κομιτατζήδων, ὅπου ρίχτηκε στήν ἀποστολή της μέ ἐνθουσιασμό.

Κι ὅταν τόν Αὔγουστο τοῦ 1901, καθώς ὁἼων Δραγούμης κατευθύνονταν στό Μοναστήρι, πραγματοποιήθηκε στήν Μητρόπολη Θεσσαλονίκης μεγάλη σύσκεψη Ἑλλήνων πατριωτών, ἡ Βελίκα ἦταν παροῦσα κι ἔκανε τίς προτάσεις της:
Ὁπλίστε τούς χωρικούς!… Κι ὅταν ἐμεῖς προετοιμάσουμε τό ἔδαφος,ἀπό παντοῦ θ’ ἀνάψει ὁἀγώνας!…

Τό φθινόπωρο ὁ Δραγούμης ζήτησε ἀπό τό Κέντρο Θεσσαλονίκης νά τοῦ στείλουν ἕνα πρόσωπο ἄξιο νά ἐπωμιστεῖ τό βαρύ ἔργο τοῦ συνδέσμου Μοναστηρίου - Καστοριᾶς - Θεσσαλονίκης. Συνιστοῦσε νά εἶναι ἔμπιστο, γενναῖο, ἱκανό, νά ἀντέχει σέ κακουχίες καί πεζοπορία, νά διαθέτει ἐξαιρετική εὐφυία γιά ν’ ἀποφεύγει τίς παγίδες τῶν Βουλγάρων, νά διακατέχεται ἀπό βαθύ αἴσθημα εὐθύνης καί πρό παντός νά εἶναι ἀποφασισμένο νά δώσει καί τή ζωή του ἀκόμα γιά ὅ,τι πιστεύει κι ὑπηρετεῖ.

Φαντάζεται κανείς την κατάπληξη του, όταν είδε να του στέλνουν, αντί κάποιου θεριεμένου παλληκαριού, τη ροδομάγουλη δασκαλίτσα Βελίκα!… Κι όμως ἡ κοπέλαεκείνη στάθηκε άξια στο ύψος της σπουδαίας της αποστολής, γιατί γνωρίζοντας άπταιστα την τουρκική και βουλγαρική γλώσσα και προικισμένη με σπάνια υποκριτικά προσόντα, παριστάνοντας πότε τη μισότρελη Τουρκάλα χωρική και πότε τη Βουλγάρα ραδικού ή γαλατού, έγινε το μάτι και το αυτί τουαγώνα. Κανείς δεν μπορούσε να την υποψιαστεί, καθώς μετέφερε έγγραφα ραμμένα στα ξεφτισμένα της ποδογύρια ἤ χαμένα στις πανέμορφες πλεξίδες της.
Αεικίνητη κι αγωνιστική έμοιαζε γοργοπόδαρο ελάφι, πού εκμηδένιζε την απόσταση Μοναστήρι-Θεσσαλονίκη. Κι ήταν ν’ απορεί κανείς, πώς εκείνη η σφριγηλή κοπέλα, πού ὁ κίνδυνος ήταν ἡανάσα της, πώς μπορούσε και μεταμορφώνονταν, όταν το ήθελε, σ’ ένα αξιολύπητο πλάσμα πέρα κι έξω από κάθε υποψία.

Στα 1903 ἡ βουλγαρική θηριωδία στη Μακεδονία είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Ἡ γη βαφόταν με αίμα αθώων. Άγρια εγκλήματα γίνονταν καθημερινά κι όμως ἡΒελίκα απτόητη γύριζε στις ερημιές. Όλοι θαύμαζαν κι υπολόγιζαν την προσφορά της. Κι όταν αργότερα με τον ερχομό του Παύλου Μελά ὁαγώνας εντάθηκε, η μικρήηρωίδα προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες σαν σύνδεσμος των προξενείων.

Όμως σε μια τέτοια αποστολή στα Γιαννιτσά, δολοφονικό χέρι Βουλγάρων έσκισε τα νεανικά της στήθη, όταν παρά τα βασανιστήρια στα οποία την υπέβαλαν να μαρτυρήσει τι γνώριζε, αυτή εξακολουθούσε να παριστάνει την τρελή. Έτσι πήρε στο θάνατο τα μυστικά της. Ήταν καλοκαίρι, 28 Άγουστου του 1904. Στη Θεσσαλονίκη,όπου μεταφέρθηκε ἡ σωρός της, της έγινε μεγαλοπρεπής κηδεία και τη θρήνησε μια ολόκληρη λαοθάλασσα.

Δασκάλα

Το ιστορικό Χάνι του Χατζηγώγου βρίσκεται στο 20ό χιλιόμετρο της εθνικής οδού Ελασσόνας - Κοζάνης. Τότε ήταν το στρατηγείο του αρχιστρατήγου. Σήμερα είναι Μουσείο της Μάχης Σαρανταπόρου.

Μετά τη μάχη των Γιαννιτσών, το στρατηγείο μετακινήθηκε στο χωριό Γέφυρα μεταξύ Γιαννιτσών και Θεσσαλονίκης. Οι τρεις ημέρες παραμονής του Γενικού Στρατηγείου σε αυτό το χώρο υπήρξαν καθοριστικές για την παράδοση της Θεσσαλονίκης και την έκβαση του πολέμου. Σήμερα είναι το Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων.

Τότε, δύο αξιωματικοί, οι Βίκτωρ Δούσμανης και Ιωάννης Μεταξάς συνέταξαν το πρωτόκολλο καταθέσεως των όπλων και παράδοσης της πόλεως λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Αμέσως μετά, ο Κωνσταντίνος τηλεγραφεί στον Βενιζέλο:

Μαθητής

«Χθές παρεδόθη Θεσσαλονίκη και τουρκικός στρατός εις εμέ δια πρωτοκόλλου…

Σήμερον κατέλαβον πόλιν δια Στρατού.

Τουρκικός Στρατός καταθέτει τα όπλα κατά τα συμφωνηθέντα…»

Δασκάλα

Παράλληλα με τον ελληνικό στρατό ξηράς που προωθούνταν νικηφόρα προς το βορρά, ανάλογη ήταν και η πορεία του ελληνικού στόλου στη θάλασσα όπου κυριάρχησε από την πρώτη ώρα του τουρκικού μηδενίζοντας κυριολεκτικά τις μετακινήσεις του από τη Μικρά Ασία προς τη Θράκη και τη Μακεδονία, καθώς και τις μεταφορές διά θαλάσσης του αναγκαίου πολεμικού υλικού και εφοδίων προς τα μέτωπα του πολέμου

Οι παράγοντες που συντέλεσαν σ’ αυτό ήταν το σθένος και η αγωνιστικότητα των ανδρών που υπηρετούσαν στο ναυτικό, η ναυτική παράδοση των Ελλήνων και ασφαλώς η εμπνευσμένη υπό τον αρχηγό του στόλου ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη ηγεσία του.

Το υποβρύχιο Δελφίν, με κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Ιωάννη Αργυρόπουλο, επιτίθεται με τορπίλες κατά του τουρκικού θωρηκτού Μετζιτιέ. Είναι η πρώτη αναφερόμενη στην παγκόσμια ναυτική ιστορία επιχείρηση υποβρυχίου με τορπίλη.

Ο γνωστός και πάντα επίκαιρος σατιρικός ποιητής της εποχής Γεώργιος Σουρής έγραψε ένα χαρακτηριστικό «Κατευόδιο» όταν ξεκίνησαν οι πολεμικές επιχειρήσεις από το στόλο μας στο Αιγαίο.

Μαθητής

«Κατευόδιο , καραβάκια

της φωτιάς σας κάθε σπίθα

πέφτει μέσα μας κι΄ανάφτει

τη σβυσμένη μας καρδιά …

κατευόδιο , κατευόδιο …

συ σταυρέ , ξαναβοήθα

των Κανάρηδων εγγόνια ,

των Μιαούληδων παιδιά …»

Δασκάλα

Ο Δημήτριος Καμπέρος (1883-1942) υπήρξε από τους πρωτοπόρους της Πολεμικής Αεροπορίας στην Ελλάδα.

Αρχικά ήταν αξιωματικός του πυροβολικού και ήταν ένας από τους έξι που εστάλησαν για αεροπορική εκπαίδευση στην Γαλλία το 1911.

Στις 13 Μαϊου 1912 πραγματοποιεί την πρώτη πτήση με στρατιωτικό αεροπλάνο στην Ελλάδα, ενώ τον Ιούνιο του ίδιου έτους αφού τροποποιήθηκε το αεροσκάφος του σε υδροπλάνο, έσπασε το τότε παγκόσμιο όριο ταχύτητας των 110 χιλιομέτρων την ώρα. Στις 5 Οκτωβρίου 1912 εκτέλεσε την πρώτη του αναγνωριστική αποστολή κατά την έναρξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου, στο μέτωπο της Θεσσαλίας.

Λόγω των ριψοκίνδυνων πτήσεών του, του δόθηκε το παρατσούκλι Τρελοκαμπέρος, το οποίο αργότερα έγινε λαϊκή έκφραση που δηλώνει αλλόκοτη συμπεριφορά. Η προσφώνηση πέρασε στη λαϊκή γλώσσα με επανανάλυση της κλητικής Τρελοκαμπέρο σε ονομαστική θηλυκού (τρελοκαμπέρω) για σκωπτικό χαρακτηρισμό γυναικών.

Αλλά και άλλη πρωτιά είχε η τότε πολεμική αεροπορία. Σύμφωνα με τηλεγράφημα του αντιστρατήγου Σαπουντζάκη:

Μαθητής

Σήμερον μετά μεσημβρία εγένετο διά πρώτην φοράν επιδεικτική πτήση αεροπλάνου επιβαίνοντος του υπολοχαγού τού Μηχανικού Μουτούση επί αεροπλάνου Μωρίς Φαρμάν με κινητήρα Ρενώ. Αφετηρία Πρέβεζα. προσγείωση Εμίν Αγά Χάνι. Πτήση εγένετο υπεράνω Μπιζάνι και πεδιάδος Ιωαννίνων. Αεροπλάνο πυροβολήθηκε από εχθρό. τρείς βολίδες όπλου προσέκρουσαν άνευ βλάβης. Στην πεδιάδα Ιωαννίνων και στο μέρος όπου πυροβολήθηκε αεροπλάνο, Μουτούσης έρριψε τέσσαρες χειροβομβίδες.

Δασκάλα

Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στο Μπιζάνι προσβλήθηκε από μηνιγγίτιδα και πέθανε ο Ολυμπιονίκης Κωνσταντίνος Τσικλητήρας. Παρόλο που είχε την δυνατότητα να πάρει αναβολή λόγω των αθλητικών του διακρίσεων, αρνήθηκε και κατατάχτηκε εθελοντικά στο στράτευμα.

Στις 21 Φεβρουαρίου 1913, με την αποδοχή της πρότασης παράδοσης, το Σύνταγμα Ιππικού της Στρατιάς Ηπείρου εισήλθε στα Ιωάννινα. Πανηγυρισμοί παντού. Και πάλι ο Γεώργιος Σουρής.

Μαθητής

"Τα πήραμε τα Γιάννενα, μάτια πολλά το λένε, μάτια πολλά το λένε όπου γεννούν και κλαίνε.

Το λεν΄ τα πουλιά των Γρεβενών κι αηδόνια του Μετσόβου, όπου τα σκίαζεν η παγωνιά κι ανατριχίλα φόβου.

Το λεν΄ οι χτύποι και οι βροντές, το λένε και οι καμπάνες, το λένε κι οι χαρούμενες κι οι μαυροφόρες μάνες.

Το λένε κι οι Γιαννιώτισσες που ζούσαν χρόνια βόγγου, το λένε και οι Σουλιώτισσες κι οι βράχοι του Ζαλόγγου".

Δασκάλα

Η μάχη του Κιλκίς – Λαχανά ήταν η αρχή της συντριβής του βουλγαρικού στρατού, αλλά είχαμε πολλές απώλειες, ειδικά σε αξιωματικούς και το Γενικό Στρατηγείο, διέταξε να αφαιρεθούν από τα πηλίκια όλων των αξιωματικών τα διακριτικά του βαθμού τους, για να μην παρέχουν καταφανή στόχο στον εχθρό. Οι νεκροί και οι τραυματίες κόντεψαν τις 9.000:

Μαθητής

Ο ενθουσιασμός των Ελλήνων ήταν τέτοιος, ώστε πολλοί μετανάστες γύρισαν από την Αμερική για να πολεμήσουν. Έτσι ήλθαν και οι δύο αδελφοί της γιαγιάς του κυρίου Νόκα από τα Λεύκτρα, οι οποίοι αφού αγωνίσθηκαν σε όλες τις προηγούμενες μάχες, σκοτώθηκαν και οι δύο στη μάχη του Κιλκίς – Λαχανά.

Δασκάλα

Η στενωπός της Κρέσνας από τη νότια είσοδό της μέχρι τη βόρεια έξοδο παρά το Σιμιτλή έχει μήκος 20 περίπου χιλιόμετρα και τα πλευρά της αποτελούνται από απόκρημνες πλαγιές των παρ' αυτήν υψηλών ορέων.

Οι Βούλγαροι είχαν καταστρέψει τις γέφυρες και πολλά τμήματα της αμαξιτής οδού, η οποία διέρχεται τη στενωπό παραπλεύρως του Στρυμόνα. Η είσοδος της στενωπού ένεκα των απόκρημνων πλευρών της φέρει το χαρακτηριστικό όνομα Σαϊντάν Ντερέ (Τουρκιστί Διαβόλου ρέμα). Οι Βούλγαροι είχαν τοποθετήσει σε αυτή βαρέα πυροβόλα, που έριχναν σε βεληνεκές μέχρι εννέα χιλιόμετρα.

Ο στρατός μας βρέθηκε σε παρόμοια θέση όπως στο Λαχανά, γιατί τα πεδινά πυροβόλα μας δεν μπορούσαν να πλησιάσουν τα εχθρικά, εφόσον τοέδαφος στα πλάγια της οδού βαλλόταν δραστικά από τις υψηλές θέσεις του Βουλγαρικού Πυροβολικού.

Την ημέρα εκείνη διακρίθηκε και τιμήθηκε εξαιρετικά για την ηρωική της θαυμάσια προέλαση, η 1^η Πυροβολαρχία του 1^ου Πεδινού Συντάγματος, υπό τονεαρό ΥπολοχαγόΗλιάδη. Ας ακούσουμε την περιγραφή της θαυμάσιας εκείνης δράσης όπως δημοσιεύθηκε σε εφημερίδα της εποχής από έφεδρο Λοχία (δημοδιδάσκαλο) που υπηρετούσε στην Πυροβολαρχία.

Μαθητής

«Ρίξαμε μερικές κανονιές, αλλά τα βλήματα δε φθάνανε το Βουλγάρικο Πυροβολικό. Η μάχη είχε αρχίσει από το πρωί με το 4^ο Πεζικό (Σύνταγμα) που προσπαθούσε να προχωρήσει, τα οβιδοβόλα όμως έκαναν θραύση. Σε αυτό το περιορισμένο έδαφος δε μπορούσε να ξεμυτίσει άνθρωπος ...

Οι δικές μας οβίδες δεν τους έφθαναν. Δίπλα από την Πυροβολαρχία περνούσε ο δρόμος και οι τραυματιοφορείς κουβαλούσαν του τραυματίες του 4^ου Συντάγματος. Αριστερά από το Στρυμόνα βάδιζε η 2η Μεραρχία και δεξιά μας η 6η χωρίς να μπορούν να μας βοηθήσουν, γιατί μας χώριζαν πανύψηλα βουνά ... Κατά το μεσημέρι η προχώρηση της Μεραρχίας σταμάτησε τελείως. Τα Βουλγάρικα οβιδοβόλα μη βλέποντας πεζικό άρχισαν να βάλλουν την Πυροβολαρχία μας. .. Το Στρατηγείο ήταν ανήσυχο, ο Μέραρχος Μανουσογιαννάκης έβρισκε πως πολύ δοκιμάστηκε ανώφελα το 40 Πεζικό. Από εκεί που ήμασταν βλέπαμε το φοβερό δράμα.

Θα ήτανε μεσημέρι όταν από το Στρατηγείο που θα ήταν καμιά πενηνταριά μέτρα δίπλα μας, ακούστηκε η φωνή του Μανουσογιαννάκη.
'Να έλθει αμέσως ο Διοικητής της 1^ης Πυροβολαρχίας. Ο Διοικητής μας πετάχτηκε και τροχάδην πήγε στο Στρατηγείο ... Από εκεί που ήμασταν βλέπαμε τις εξοργισμένες χειρονομίες του Μεράρχου μας ...
Ο μικρός μας Διοικητής κλαρίνο ...

Από τα κουνήματα των χεριών και τη βοή της φωνής του καταλαβαίναμε πως κάτι φοβερό του ζητούσε. Ένας στρατιώτης από το Στρατηγείο ερχόταν στην πυροβολαρχία και φώναξε, το άλογο του κ. Υπολοχαγού να πάει γρήγορα στο Στρατηγείο ... Είδαμε το Διοικητή μας σε δύο λεπτά καβάλα στο δρόμο που καλπάζοντας χύθηκε προς τα στενά μόνος.

Γύρισε και ο ελάτης που του πήγε το άλογο ... Παιδιά ετοιμασθείτε για πανηγύρι ... Ξέρετε τι του είπε όταν έφευγε; (ο υπέροχος στρατηγός Μανουσογιαννάκης πυροβολητής και ο ίδιος προς τον Πυροβολάρχη).

- Άκουσε, όσο μπορείς πιο κοντά και ας μη μείνει ούτε βίδα από το Πυροβολικό ...

- Μα σε 20 λεπτά ξαναφάνηκε η σκόνη στο δρόμο, κάποιος καβαλάρης ξαναγύριζε καλπάζοντας. Ο υπολοχαγός έφθασε στην Πυροβολαρχία και διέταξε: "Ζεύξατε, οι ελάται επί των ίππων, οι πυροβολητές στις θέσεις τους στα οχήματα".

Μας προσφώνησε ως συνήθως: "Τα οχήματα ανά πενήντα μέτρα, οι πυροβολητές με τα τουφέκια τους στο χέρι γεμισμένα ... Παιδιά έχετε το λόγο μου πως σε μισή ώρα θα έχετε βουλώσει τα Βουλγάρικα οβιδοβόλα ... κλπ. Ένα "εμπρός" ακούστηκε.

Έτσι η Πυροβολαρχία μάχης έφυγε με καλπασμό ... Εμείς είμαστε εμπρός από το πρώτο κανόνι 500 μέτρα γιατί ο λοχαγός θα έπρεπε να ετοιμάσει τη βολή. Μόνο το πρώτο πυροβόλο φαινόταν. Τα άλλα ήταν μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης που έφθανε στα ουράνια ...

Τα βουλγάρικα οβιδοβόλα άρχισαν με ταχύ πυρ επάνω μας, θα πέσανε 200 οβίδες μέσα στα οχήματα. Έτσι προχωρήσαμε τέσσερα χιλιόμετρα, όταν αιφνιδιαστικά ο υπολοχαγός στρίβει αριστερά και σε λίγο είμαστε σε απότομη κατάπτωση του εδάφους τελείως απυρόβλητοι.

Σε πέντε λεπτά η πυροβολαρχία είχε ταχθεί προς πυροβόληση και έριχνε την πρώτη σειρά ...

Ακούστηκε : "Απόσταση 3100, ανά πέντε κρουσιφλεγείς ..... Τη βρήκε την απόσταση στην τρίχα. Τα οβιδοβόλα σε 10 λεπτά είχαν σταματήσει. Όταν έφθασε στα στενά το 5^ο Πεζικό (Σύνταγμα) βρήκε τα δύο οβιδοβόλα από τα τέσσερα που ήταν εκεί, και ένα πεδινό εγκαταλελειμμένα σαν άχρηστα.

Στις 6 το βράδυ ήρθε ο Μέραρχος Μανουσογιαννάκης με το επιτελείο του στην Πυροβολαρχία. Ο Διοικητής μας έτρεξε να του αναφέρει και ο Στρατηγός είπε: "Μπράβο Ηλιάδη. Πάντα είχα πεποίθηση σε σένα". Τα άσπρα του μουστάκια δείχνανε την ικανοποίηση της ψυχής του. Τα μάτια του μια φορά ήταν δακρυσμένα! Γυρίζοντας ύστερα σε μας που τον είχαμε ζυγώσει :

_ "Παιδιά κερνώ όλη την Πυροβολαρχία. Είπα να σας φέρουν αύριο δύο βαρέλια κρασί από το Νευροκόπι.

- Ο συνήθως βαρύς και άτεγκτος Στρατηγός αγκάλιασε και φίλησε τον Πυροβολάρχη Ηλιάδη».

Δασκάλα

Στη μάχης της Κρέσνας σκοτώθηκε και ένας από τους μεγαλύτερους ήρωες της νεώτερης Ελλάδας.

Μαθητής

Ο Ιωάννης Βελισαρίου γεννήθηκε στο Πλοέστι Ρουμανίας, το 1861 και ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού.

Διακρίθηκε ιδιαίτερα στη Μάχη του Μπιζανίου όπου μετά από σκληρές μάχες και με τους άνδρες του βουτηγμένους μέχρι το γόνατο στους βούρκους της περιοχής ανέτρεψε όλες τις τουρκικές δυνάμεις που βρήκε μπροστά του και παρά τη διαταγή να σταματήσει για να μην αποκοπεί, αυτός συνέχισε, και έφθασε στον στρατώνα Πυροβολικού των Τούρκων έξω από τα Γιάννενα, αναγκάζοντας τον οθωμανικό στρατό να παραδοθεί άνευ όρων.

Ο Βελισσαρίου αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της Στρατιωτικής Ιστορίας της νεότερης Ελλάδας.Σκοτώθηκε στη Μάχη της Κρέσνας τις τελευταίες ημέρες του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου.

Όταν ο Βασιλιάς πληροφορήθηκε το θάνατό του λέγεται πως είπε: «Ήταν επόμενο. Τέτοιοι ήρωες δε ζουν πολύ».

Στο συλλυπητήριο τηλεγράφημα που συνέταξε και απέστειλε προς τη σύζυγό του έγραφε τα εξής: «Χαιρετίζω τον Ήρωα των Ηρώων».

Δασκάλα

Οι περισσότεροι από τους εθνικούς ευεργέτες ήταν από τη Βόρειο Ήπειρο. Μεταξύ αυτών ο Αρσάκης, ο Ζάππας και ο Σίνας.

Στις 29 Ιουλίου 1913 οι Μεγάλες δυνάμεις με τη Συνθήκη του Λονδίνου (1913), αναγνωρίζουν την Αλβανία ως ανεξάρτητο κράτος και με το Πρωτόκολλο Φλωρεντίας (1913) της παραχωρείται η περιοχή της Βορείου Ηπείρου. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ελευθέριος Βενιζέλος αρχικά αρνήθηκε να παραχωρήσει την περιοχή που κατοικούσαν ελληνικοί πληθυσμοί και ήδη κατείχε με ισχυρές δυνάμεις (13 Οκτωβρίου 1913). Οι Μεγάλες Δυνάμεις, όμως, απαιτούσαν την αποχώρηση του ελληνικού στρατού από την περιοχή σε διαφορετική περίπτωση δεν θα αναγνωρίζονταν η ελληνική επικυριαρχία επί των νήσων του Αιγαίου.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, αφού εξέφρασε τη λύπη του για την αποχώρηση και ζήτησε εγγυήσεις για την ασφάλεια των πληθυσμών, συμφώνησε και ξεκίνησε η σταδιακή αποχώρηση του στρατού. Παρόλα αυτά, οι κάτοικοι της περιοχής αρνήθηκαν να συμβιβαστούν και στις 28 Φεβρουαρίου 1914 επαναστάτησαν και σχημάτισαν προσωρινή κυβέρνηση, με πρωτεύουσα το Αργυρόκαστρο και πρόεδρο τον Γεώργιο Χρηστάκη-Ζωγράφο. Η αλβανική κυβέρνηση αναγκάσθηκε να αναγνωρίσει την αυτονομία της Β. Ηπείρου και δεσμευόταν για την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα σχολεία αλλά και την θρησκευτική ελευθερία του ελληνικού πληθυσμού.

Τελικά, το 1921 οι περιοχές αυτές επιδικάστηκαν στην Αλβανία, ύστερα από διπλωματικές μηχανορραφίες και ενώ μεσολάβησαν και οι πολεμικές περιπέτειες της Ελλάδας εκείνο το διάστημα.

Αθάνατη Βόρεια Ήπειρος :

Μαθητής

Βόρεια Ήπειρο και αν σε σταύρωσαν

και αν τη ψυχή σου την ρήμαξαν

όσο και τη μάτωσαν όσο και τη πόνεσαν

να την αλλαξοπιστήσουν δε μπόρεσαν

Γενναία παρέμεινες δυναμική

γιατί είσαι ορθόδοξη και ελληνική

στην ιστορία πάντοτε γραμμένη

να σε φωνάζουν νικητή

Κάτω απο ένα πολύπαθο μνήμα

κοιμούνται οι ήρωες νεκροί σου

φωνάζουν ακόμη ξύπνα Ελλάδα

Βόρεια Ήπειρος ίσον η ζωή σου

Δασκάλα

Και μετά από τη σύντομη αυτή ιστορική αναδρομή στις απαρχές του 20^ου αιώνα, ας θυμηθούμε τους Παλαιοπαναγαίους που έπεσαν υπέρ πατρίδος:

Παρουσιάστρια

Ιωάννης Χρήστου

Ευθύμιος Παπαναστασίου

Ιωάννης Κρητικός

Δημήτριος Παραματζής

Δημήτριος Σφυρίδης

Ιωάννης Δαμπάνης

Δημήτριος Παπαντωνίου

Στυλιανός Δουδούμης

Γεώργιος Λυμπέρης

Χρήστος Λυμπέρης

Στυλιανός Ποντίκης

Χρήστος Ρουσέτης

Ιωάννης Κλεφτογιάννης

Δημήτριος Πελώνης

Χρήστος Νάκος

Νικόλαος Λάμπρου

Δασκάλα

Ο Κωστής Παλαμάς, την 1η Απριλίου 1941 έλεγε:

Μαθητής

Στην Ελλάδα...

η δόξα το καμάρι της,

η αλήθεια είναι δική της.

Κι αν είναι και στον πόλεμο

μέση, η ζωή θυσία,

ο Τάφος είναι πέρασμα

προς την Αθανασία.

Δασκάλα

Οι μαθητές μας ζωγράφισαν με τα μάτια της ψυχής τους το ελληνικό θαύμα του 1912 – 13.

Ας το δούμε

Οι ζωγραφιές των μαθητών, όλες σχετικές με τους βαλκανικούς πολέμους προβάλλονταν στην οθόνη και

…………………..

Κυρίες και κύριοι

Με τα έργα των μαθητών, τελείωσε και η παρουσίασή μου.

Σας ευχαριστώ

Παρουσιάστρια

Ευχαριστούμε την κυρία Δασκάλα για τη γλαφυρή της παρουσίαση.

Ευχαριστούμε τους δασκάλους μας για τη συμμετοχή των παιδιών μας σε αυτή την ωραία εκδήλωση.

Σε μία προβολή είδαμε, ότι ο Νικόλαος Λεβέτας του Κωνσταντίνου από την Παλαιοπαναγιά, πήρε μέρος στον πόλεμο του 1897. Στη μνήμη του ο Σύλλογος προσφέρει στην εγγονή του Ζωή, το βιβλίο “Άσκρη Πολυστάφυλος”, από όπου και η φωτογραφία.

Την επίδοση έκανε ο πρόεδρος του Συλλόγου και η Ζωή συγκινημένη ευχαρίστησε τους παρόντες για τη χαρά που της έδωσαν.

Στη συνέχεια κλήθηκε ο ναύαρχος κύριος Χρήστος Λυμπέρης, του οποίου ο παππούς ήταν μεταξύ των πεσόντων.

Ο κύριος Λυμπέρης, φανερά συγκινημένος από την όλη εκδήλωση, τόνισε το υψηλό έργο που φαίνεται ότι επιτελείται στο Δημοτικό Σχολείο της Άσκρης και συνεχάρη δασκάλους και μαθητές. Έκανε μία περιεκτική αναφορά στα γεγονότα, με έμφαση στο ναυτικό και κατάληξε στη σημασία των βαλκανικών πολέμων σήμερα.

Ακολούθως οι μαθητές έψαλλαν τον εθνικό ύμνο.

Την εκδήλωση έκλεισε η κυρία Γαλάνη λέγοντας:

Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, πόλεμοι «για τον αδελφό το σκλαβωμένο και για της Πατρίδας την τιμή», δόξασαν την Ελλάδα και γέμισαν το Λαό της με Εθνική υπερηφάνεια. Το Ελληνικό Έθνος, δυνατό και γεμάτο αυτοπεποίθηση, μπορούσε πλέον να προσβλέπει με εμπιστοσύνη και αισιοδοξία στο μέλλον και στα πεπρωμένα της Φυλής.

Κυρίες και κύριοι

Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας

Περάστε να απολαύσουμε κάποια εδέσματα από τον Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων.

Τα κρασιά είναι προσφορά των οινοποιείων Ζαχαρία.

Ευχαριστώ

Αναφορά στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο

Άσκρη, ιστορική έδρα Δήμου Αλιάρτου

Σάββατο, 27 Οκτωβρίου 2012

Αναφορά στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο

Η εκδήλωση, παρουσία 150 – 200 ατόμων, άρχισε στις 20.10 και κράτησε μέχρι τις 22.30.

Ας την παρακολουθήσουμε αναλυτικά.

Συντονίστρια

28^η Οκτωβρίου 1940, ΟΧΙ βροντοφώναξαν οι Έλληνες και ακολούθησε η εποποιία.

Κυρίες και κύριοι αυτό είναι το θέμα μας

Ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας κύριος Λουκάς Μπαμπούλας προσφώνησε αναλυτικά τους παρόντες, τους καλωσόρισε στην Άσκρη και ευχήθηκε ‘Χρόνια Πολλά’.

Ο Δήμαρχος Αλιάρτου κύριος Γεώργιος Ντασιώτης έκανε δύο σύντομες αναφορές:

Την έγκριση της Άσκρης, ως ιστορικής έδρας του Δήμου Αλιάρτου και

Την υπογραφή της σύμβασης με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο για γαιοφυσική έρευνα στο αρχαίο θέατρο Άσκρης.

Το ιστορικό μέρος της εκδήλωσης ανέπτυξε ο Γιάννης Λυμπέρης, με μία εντυπωσιακή ομιλία και παρουσίαση, η οποία, κατά γενική ομολογία, ανέβασε το επίπεδο πολύ ψηλά.

Στο δεύτερο μέρος έγινε αναφορά σε αυτούς που συμμετείχαν, από ολόκληρο το Δήμο Αλιάρτου:

Συντονίστρια

Εκεί, στα βουνά της Πίνδου πρωτοακούστηκε η κραυγή «ΑΕΡΑ» και από το Μέτσοβο πετάξαμε τους Ιταλούς μέσα στην Αλβανία. Εκεί στο Μόραβα και το Ιβάν, τα βουνά που περικλείουν την Κορυτσά, γράφτηκαν λαμπρές σελίδας δόξας.

Αφηγητής

«Πίνδος! Στις δυο αυτές ελληνικές συλλαβές κλείσθηκε το ωραιότερο νόημα: η ακαταμάχητη πίστη στην Ελευθερία!
Οι δύο αυτές ελληνικές συλλαβές έδωσαν την πιο μεγάλη ελπίδα: την πρώτη νίκη κατά του Άξονος.

« ... Κάποιοι αρχαίοι ελληνικοί θεοί θα σταμάτησαν τον εχθρό.

Και μια προσβεβλημένη Παρθένος, Μητέρα Θεού,

θα οδήγησε τότε κάποιον ευλογημένο μικρό στρατό ... »

έτσι θα γράψει αργότερα ό θρύλος.

Γιατί πράγματι ό θρύλος δεν θα θελήσει ν’ αφήσει την Πίνδο στην ψυχρή Ιστορία. Θα την πάρει να την κάνη τραγούδι, να την δώσει σαν αλληγορικό νόημα, να την εμφανίσει σαν ένα Λαό και σαν μια Ιδέα.

Ας σεβασθούμε του Θρύλου τη θέληση. Ας αφήσουμε σ' αυτόν να μας μιλά για την Πίνδο. Οι χάρτες και τα κείμενα μοιάζουν πολύ φτωχά».

Συντονίστρια

Ο τότε δικηγόρος Σακελαρίου από τα Βίλια Αττικής, γράφει ένα ποίημα για το γιό του αεροπόρο, που καταρρίφτηκε στις 2 Νοεμβρίου στα Γιάννενα, σε μια παράτολμη αναχαίτιση σχηματισμού Ιταλικών βομβαρδιστικών, πετώντας με μαχητικό αεροπλάνο της τιμημένης Ελληνικής αεροπορίας.

Αφηγητής

Από ψηλά τα Γιάννενα
φωνή αγγέλων φτάνει,

ετοίμασε πάτερα μου

το δάφνινο στεφάνι.

Τις αδερφές μου φίλησε,

της μάνας μου το χέρι,
στάσου στη θέση της πιστός
στο κάθε θέλημά της

και πες της υπερήφανη

πρώτη αυτή να ξέρει,
πως σαν τη μάνα η Ελλάς
με κράτησε κοντά της.

Συντονίστρια

Στον πόλεμο του ’40 έλαβαν μέρος οι γεννηθέντες από το 1905 μέχρι το 1920.

Οι τραυματίες από εχθρική ενέργεια ή κρυοπαγήματα ήταν πολλοί. Ο Ιωάννης Παπαχρήστου μετέφερε το βόλι μέχρι την Αθήνα και παραλίγο να χάσει το πόδι του.

Αφηγητής

«'Όχι! Ξεκινήσαμε με την δύναμιν της Ψυχής μας. Κι' ανεβήκαμε, ακλουθώντας το δύσκολο ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, πάνω στην
ΠΙΝΔΟ, γιά να την αναδείξουμε με τον ηρωισμό μας ΒΟΥΝΟ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ και να κατέβουμε απ' την άλλη πλαγιά κυνηγώντας τούς επιδρομείς.

Πόσες από τότε νίκες!

... Καλαμάς, Ελαία, Δελβινάκι, Φράσαρη, Μόροβα, Ιβάν. Κορυτσά, 'Αργυρόκαστρο, Πρεμετή, Κλεισούρα, Πόγραδετς, Μοσχόπολις, Δέβολης, Οστραβίτσα, Τόμαρος, Γαρονίν, Χιμάρα, Κάμια, Τρεμπεσίνα, 731, Μπούμπεσι, Άγιοι Σαράντα, Σεντέλι, Γκόλικο, Κουρβελέσι, Πέστανη, Σιούσιτσα . . . »

Συντονίστρια

Οι αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν στην Ιταλία, από όπου επέστρεψαν κατά τη διάρκεια της κατοχής. Μεταξύ αυτών ήταν και ο τραυματίας Αριστείδης Λυμπέρης, για τον οποίο διαδόθηκε ότι ήταν νεκρός και του έκαναν μάλιστα και μνημόσυνο. Φανταστείτε την έκπληξη όταν επέστρεψε.

Αφηγητής

«Εμείς τώρα πια γλιτώσαμε. Γυρίζω με βουρκωμένα μάτια κατά την Αλβανία. Και συλλογίζομαι τις νύχτες πάνω από την ανταύγεια του παγωμένου χιονιού, όταν κι' αυτή η σιγαλιά θα σωπαίνη, και τα βουνά θα σκέπτωνται και θ' αναστενάζουν και τα δέντρα θα
μιλάνε, γι' αυτά που είδαν κι' άκουσαν και ακόμη γι' αυτούς τους μικρούς τάφους, που δε θάχουν ούτε σταυρό».

Συντονίστρια

Οι αγνοούμενοι χάθηκαν στα βουνά της Αλβανίας. Οι περισσότεροι στην Κλεισούρα. Πολλοί πνίγηκαν όταν βυθίστηκαν τα πλοία που τους μετέφεραν.

Ας τους ακούσουμε.

Προσκλητήριο

ΛεβέταςΚρίτων του Ευαγγέλου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Παναγία Θηβών Βοιωτίας το 1915, του 3ου ΣΠ. Εξαφανίσθηκε στη μάχη Γκόλικο (ΝΑ Τεπελενίου) στις 8 Μαρτίου 1941.

……

Συντονίστρια

Όταν μετά το 1992 ήλθαν στο Χωριό Αλβανοί, ένας από αυτούς είπε ότι ο αγνοούμενος Κρίτων Λεβέτας ζούσε και μάλιστα προσκόμισε κάποια φωτογραφία μαζί του. Δυστυχώς, ο Κρίτων, αν ήταν αυτός, δεν πρόλαβε να ξαναδεί το χωριό. Πέθανε μετά από λίγο.

Ο Κωστής Παλαμάς, την 1η Απριλίου 1941 έλεγε:

Αφηγητής

Στην Ελλάδα ...

η δόξα το καμάρι της,

η αλήθεια είναι δική της.

Κι αν είναι και στον πόλεμο
μέση, η ζωή θυσία,

ο Τάφος είναι πέρασμα
προς την Αθανασία.

Συντονίστρια

Έπεσαν υπέρ Πατρίδος

Προσκλητήριο

Λεπενιώτης Κωνσταντίνος του Νικολάου, Λοχίας: Γεννήθηκε στην Παλαιοπαναγιά Θηβών Βοιωτίας το 1910, του 7ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο ύψ. 466 (Τσερεγκούνι) στις 16 Ιανουαρίου 1941.

……

Συντονίστρια

Η θυσία τους δεν πήγε χαμένη.

Ας ακούσουμε τον Θουκυδίδη.

Αφηγητής

«Οϋς νύν ύμείς ζηλώσαντες καί τό εϋδαιμον τό έλεύθερον, τό δέ έλεύθερον τό εϋψυχον κρίναντες, μή περιοράσθε τούς πολεμικούς κινδύνους»

«Αυτούς λοιπόν (που έπεσαν στον πόλεμο) αφού πάρετε σαν παράδειγμα και αφού πιστέψετε ότι η ευτυχία έγκειται στην ελευθερία, η δε ελευθερία στην ανδρεία να μην αποφεύγετε τους κινδύνους του πολέμου».

Συντονίστρια

Η Σημερινή Ελλάδα ασεβής και αδιάφορη για τα ηρωικά τέκνα της, που με την θυσία των έγραψαν το έπος του 40, δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει ακόμη τα οστά των νεκρών Ηρώων της, στο Αλβανικό Έπος (10.000 περίπου).

Και να σκεφθεί κανείς ότι, στην ναυμαχία των Αργινουσών το 406 Π.χ. οι Αθηναίοι καταδίκασαν τους νικητές Έλληνες Στρατηγούς σε θάνατο, διότι ασέβησαν, επειδή δεν μάζεψαν τους νεκρούς τους από την τρικυμισμένη θάλασσα.

Ευτυχώς όμως, οι περισσότεροι γύρισαν

Αφηγητής

Με πεισματωμένη πίκρα, πένθιμα, οι νικητές της Αλβανίας άρχιζαν να πετάνε χάμου τα τιμημένα όπλα τους. Ένας πυροβολάρχης έξω από τα Γιάννενα, τίναξε την ώρα εκείνη τα μυαλά του πάνω στα κανόνια του. Οι άλλοι, αποφασισμένοι να μην πέσουν στα χέρια των Γερμανών με τη στολή τους, βάλθηκαν να φεύγουν κρυφά, να σκορπάνε όπου μπορούσαν, σ’ όλες τις κατευθύνσεις, με ότι μέσο βρίσκανε πρόχειρο ή και με τα πόδια. Γέμισε η χώρα από φυγάδες όχι του πολέμου αλλά της αιχμαλωσίας. Με οδύσσειες αφάνταστες οι άντρες αυτοί, οι νηστικοί μια και δυο βδομάδες, οι κυνηγημένοι, θα τραβούσαν τώρα για τα σπίτια τους, για τα χωριά τους, που τα είχε κιόλας ισκιώσει ο ζυγός της σκλαβιάς.

Συντονίστρια

Κάποιοι ζουν ακόμη.

Μαζί μας βρίσκεται ο Τριάνθης Κιούσης που γεννήθηκε το 1917.

Τον παρακαλούμε να πει δύο λόγια.

Ο κύριος Τριάνθης Κιούσης, ηλικίας 96 ετών, μίλησε για τη συμμετοχή του στη μάχη των οχυρών (Λύσε).

Σε ένδειξη τιμής, ο Σύλλογος Φιλοπροόδων Άσκρης, δια του Δημάρχου κυρίου Ντασιώτη, του επέδωσε τη «Στρατιωτική Ιστορία της Βοιωτίας».

Με την ευκαιρία ο κύριος Δήμαρχος αναφέρθηκε στους ήρωες με ένα εύστοχο παράδειγμα από σχολείο που δίδασκε.

Αφηγητής

Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα ακόμα. Ελέγαμε: μία

Σαλαμίνα ακόμα. Ελέγαμε: ακόμα ένα Εικοσιένα.

Και ήρτες τέλος Συ. Μητέρα – Μέρα, οπού

αγκάλιασες κι ανύψωσες ολόκληρα τα περασμένα
στον ανώτατο λυτρωτικό σκοπό τους, στον
υπέρτατό τους, ηθικόν Ιστορικό Ρυθμό!

Ω δικαίωση όλων των Ελληνικών Αγώνων! Ω
ύψιστη ηθική στροφή μέσα στο χάος ολοκλήρου
του Κόσμου! Και μαζί, ω γιγάντεια, πλεύρια
ιστορική καταβολή, από την οποία, Ν ι κ η τ έ ς, οι
Έλληνες, θα ξεκινήσουμε αύριο πρωτοπόροι της
πνευματικής ανάπλασης ολόκληρης της γης!

Συντονίστρια

Ήταν ο Άγγελος Σικελιανός.

Αφηγητής

Εις μίαν κορυφή της Πίνδου ας υψωθεί τεράστιος ναός δωρικού ρυθμού η στέγη του οποίου θα καλύψει τα οστά του Έλληνα Αγνώστου Στρατιώτου που αφήκε την τελευταία πνοή εις τα χιόνια της Αλβανίας μαχόμενος, δια την ελευθερία και δια την ακεραιότητα της Πατρίδος του.

Η Αύρα των γύρω του ναού ορέων ας συγκεντρώνει πάντοτε εις μίαν ατελείωτη παρέλαση ολόκληρη την θεωρία των απανταχού ηρώων Άγγλων, Αμερικανών, Πολωνών, Ρώσων, ελευθέρων Γάλλων, Ολλανδών, Βέλγων, Νορβηγών και εις την κεφαλήν της παρατάξεως ας τεθεί ένας Έλλην πολεμιστής, το γνησιότερο τέκνον της ελευθερίας, του οποίου η κραυγή "ΑΕΡΑ" θ' αντηχεί πάντοτε υπεράνω των θαλασσών και των ορέων.

Συντονίστρια

Άνεμος Ελευθερίας, Κόµπτον Μάκενζυ

ΟΕλληνικός λαός ήταν και είναι φιλειρηνικός. Όμως από την αυγή της ζωής του, υποχρεώθηκε πάντα να πολεμά, να αμύνεται ενάντια σε ποικιλώνυμους επιδρομείς, να θυσιάζεται να πέφτει, ν' ανασταίνεται. ..

Τους αγώνες αυτούς ο λαός μας τους έκανε τραγούδι, που το τραγούδησαν οι αοιδοί στα κλασσικά έπη, οι μεσαιωνικοί λυράρηδες στα ακριτικά τραγούδια κι οι τραγουδιστάδες μας στα κλέφτικα.

Στη νεότερη εποχή ακολούθησαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή, το έπος της Αλβανίας.

Τα γεγονότα αυτά τα τραγούδησε ο λαός μας. Οι μαχητές μας στο μέτωπο κι οι δικοί τους πίσω συνέθεταν διάφορα τραγούδια, ρίμες και θρήνους, λαϊκά δίστιχα και μαντινάδες, αυθεντικά δημιουργήματα ανώνυμων κι αυτοσχέδιων τραγουδοποιών.

Η ιστορία τη Ελλάδας είναι γραμμένη στα τραγούδια της.

Σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τη χορωδία και ορχήστρα του Συλλόγου Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής Μεγάρων. Πρόκειται για …

Στη συνέχεια πήρε το λόγο η κυρία Μαίρη Παπαηλία, η οποία μεταξύ των άλλων είπε ότι “Ο Σύλλογος έχει λάβει μέρος σε πολλές εκδηλώσεις και στόχος του είναι να προσφέρει στον πολιτιστικό, ψυχαγωγικό και φιλανθρωπικό τομέα”.

Πριν από κάθε τραγούδι η κυρία Παπαηλία έκανε μια σύντομη αλλά αρκετά ουσιαστική αναφορά.

Ακούσθηκαν τα τραγούδια:

Παιδιά της Ελλάδος Παιδιά (Μ. Σουγιούλ – Μ. Τραϊφόρου)

Ντούτσε - Ντούτσε (Γ. Οικονομίδη – Θ. Σακελλαρίδη)
Το Χαϊδάρι (Μ. Βαμβακάρη- Στ. Βαμβακάρη)

Ήλιε για λάμψε στα βουνά (Συρτό Ρούμελης)

Δέλβινο και Τσαμουριά. (Ηπείρου στα τρία)
Ψηλά στο Τεπελένι (Καλαματιανό Πελοποννήσου)

Εσείς βουνά της Κορυτσάς (Στεριανό Τσάμικο)

Ψηλά στης Πίνδου τα βουνά (Καλαματιανό)

Παιδιά μ’ γιατ’ είστ’ ανάλαγα (Στεριανό Τσάμικο)

Τρία πουλάκια πέταξαν (Στεριανό Καγκέλι)

Ακάθιστος Ύμνος

Συντονίστρια

Κυρίες και κύριοι

Φθάσαμε στο τέλος της επετειακής μας εκδήλωσης. Αν σας άρεσε, σας περιμένουμε στην επόμενη εκδήλωσή μας το τελευταίο Σάββατο του επόμενου μήνα. Αν όχι, θέλουμε να ξέρεται ότι κάναμε ότι μπορούσαμε.

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Φιλοπροόδων ευχαρίστησε το Σύλλογο Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής Μεγάρων και έγινε ανταλλαγή συμβολικών δώρων.

Όλοι μαζί μετά έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο.

Ακολούθησε μικρή δεξίωση από γυναίκες της Άσκρης

Τα κρασιά ήταν προσφορά των οινοποιείων “Ζαχαρία”.

Ειδική αναφορά έγινε στον καθηγητή κύριο Αναστάσιο Τζανίμη, ο οποίος διέθεσε το απαιτούμενο ποσό για να κατασκευαστούν τα κάγκελα του Πνευματικού Κέντρου. Κατασκευή και τοποθέτηση, όπως συνήθως, Κώστας Καπέλιος.

Συντονίστρια ήταν η Ελένη Σταμάτη – Μπίμπα

Αφηγητής ήταν ο ηθοποιός Γιώργος Ψάλτου

Το προσκλητήριο εξαφανισθέντων και νεκρών έκανε η Χαρά Μπαμπούλα – Νικολοπούλου.

Τη λίστα συνέταξε ο κύριος Λάμπρου Δημήτρης, εκδότης του περιοδικού ΒΟΙΩΤΊΑ.

Πέραν των Ασκραίων, μεταξύ των άλλων, παρέστησαν:

Ο Δήμαρχος Αλιάρτου κύριος Γεώργιος Ντασιώτης

Οι αντιδήμαρχοι κ.κ. Χρήστος Πελώνης και Κωνσταντίνος Μαλέσης

Ο Πρόεδρος της Εταιρείας Βοιωτικών Μελετών κύριος Νικόλαος Κόλλιας

Η Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Γυναικών Βοιωτίας κυρία Άντζελα Πανταζή

Η πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Αλιάρτου

Ο πρόεδρος του Συλλόγου «Κοινό των Βοιωτών» και

πλήθος συνδημοτών μας

Ο προγραμματισμός της εκδηλώσεως και η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην έναρξη, δεν επέτρεψαν να αναγνωσθεί η επιστολή του ιερέως κυρίου Αθανασίου Αθανασίου, την οποία παραθέτουμε:

Χωριανοί μου αγαπητοί και αξιολάτρευτοι.

Καλησπέρα σας.

Αυτή τη στιγμή και ώρα επιθυμούσα να είμαι μαζί σας, προκειμένου να συμμετάσχω στην επετειακή αυτή ομήγυρη, που θυμίζει ημέρες μαύρες και άραχνες, αλλά και δόξα και μεγαλείο του Ελληνικού φρονήματος. Φρονήματος θυσίας και ηρωισμού ανδρών και γυναικών, νέων και γερόντων, παιδιών και εφήβων και νηπίων.

Λυπούμαι που απουσιάζω. Όμως, προτίμησα, δοθείσης ευκαιρίας, αυτές τις ημέρες να βρίσκομαι μέσα στα δακρύβρεκτα και αιματοβαμμένα εδάφη της Αλβανίας. Εκεί, που έπεσαν κορμιά Ελληνοπαίδων. Εκεί, που έμειναν χέρια και πόδια και μάτια, για να χαλυβδώνουν τις επάλξεις των συνόρων μας, προστατεύοντας από κάθε επίβουλο επιδρομέα, κατακτητή άνανδρο, των ιερών και οσίων της φυλής μας. Εκεί, που τα κορμιά των παιδιών της Ελλάδος πέσανε σαν σπόρος, ποτίστηκε με το αίμα τους και φύτρωσε και γιγαντώθηκε η δόξα και η λευτεριά της Πατρίδος μας, σ’ αυτή τη γη.

Αυτή την ώρα, μόλις αφήσαμε το ηρωικό Καλπάκι, που «μακέλεψε» ο ήρωας Κατσιμήτρος τους Ιταλούς. (Πιστεύω ότι θα ακούσετε λεπτομέρειες από τον εκλεκτό μας ομιλητή Γιάννη Λυμπέρη). Αύριο θα είμαστε στην Κλεισούρα, ενώπιον του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, όπου θα τελεσθεί Επιμνημόσυνη Δέηση υπέρ των πεσόντων του 1940, καθώς επίσης στους Βουλιαράτες του Αργυροκάστρου.

Να μη σας κουράζω άλλο. Σας χαιρετώ τραγουδώντας.

Εσείς βουνά της Κορυτσάς

και κάμποι της Χειμάρας,

ποτέ μη λουλουδίσετε,

χορτάρι μη φυτρώσ’τε,

για το κακό που έγινε

στη γη της Αλβανίας.

Και άλλο από τον σκοτωμένο στρατιώτη.

Παραμεράτε σύννεφα από την Αλβανία,

να πέσει ο ήλιος στα βουνά να λιώσουνε τα χιόνια

ν’ ανοίξουν τα τηλέφωνα και τα ταχυδρομεία,

να μάθει η μανούλα μου, η δόλια η αδελφή μου

να μάθουν πως παντρεύτηκα εδώ στην Αλβανία

πήρα την πέτρα πεθερά, τη μαύρη γης γυναίκα.

Παπα – Θανάσης

Τέκνον Αλβανομάχου

Αγώνας Ησιόδου - Ομήρου

Το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου και από ώρα 19.00 έγινε στο κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο Άσκρης η παρουσίαση του θέματος:

Αγώνας Ησιόδου – Ομήρου

Η εκδήλωση άρχισε με κριτική των δραστηριοτήτων “ΜΟΥΣΕΙΑ 2012” και συνεχίσθηκε με την ανάπτυξη του αγώνα από τον Ναύαρχο Κωνσταντίνο Καταγά.

Στο τέλος δόθηκαν αναμνηστικά δώρα στους συντελεστές των εκδηλώσεων και ακολούθησε δεξίωση , τα κρασιά της οποίας ήταν προσφορά των αδελφών Σαμαρτζή.

Παρέστησαν και μίλησαν :

Ο πρόεδρος της Εταιρείας Βοιωτικών Μελετών, Δρ. Νικόλαο Κόλλιας.

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Αθανάσιος Αθανασίου

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πάρις Βαρβαρούσης

Ο ναύαρχος Χρήστος Λυμπέρης

Ο αντιδήμαρχος Αλιάρτου Κωνσταντίνος Μαλέσης

Ο Δήμαρχος Θηβαίων στρατηγός Σπύρος Νικολάου

Ο πρόεδρος της Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος, πτέραρχος Νικόλαος Νόκας

Ο Υποδιευθυντής του Λυκείου Θεσπιών Ιωάννης Ιωάννου.

Παρέστησαν επίσης η πρόεδρος της ομοσπονδίας Συλλόγων Γυναικών Βοιωτίας Άντζελα Πανταζή, ο σκηνοθέτης και μέλη της θεατρικής ομάδας Αλιάρτου “ΣΧΗΜΑ”, πολλοί προσκεκλημένοι από Μαυρομάτι, Θεσπιές και Αλίαρτο, και το σύνολο σχεδόν των Ασκραίων.

Το πρόγραμμα παρουσίασε η αντιπρόεδρος του Συλλόγου Χαρά Μπαμπούλα, λέγοντας:

Μετά από προσπάθειες δυόμισι χρόνων κάνουμε σήμερα την πανηγυρική έναρξη των εκδηλώσεων στο Πνευματικό Κέντρο της Άσκρης.

Στόχος μας είναι να αποτελέσει ο χώρος αυτός ένα πνευματικό εργαστήρι, αφού κατά τον Μένανδρο οι Ασκραίοι είναι ανάγκη να φιλοσοφούν.

Από την ημέρα των εγκαινίων όλοι οι κάτοικοι του χωριού αγκάλιασαν το έργο σε τέτοιο βαθμό που οι κριτικές ορισμένων για τα χρώματα και κάποιων που εξακολουθούν να παρκάρουν μπροστά απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα: “Το κτίριο είναι ένα στολίδι της Άσκρης και το αγαπάμε όπως το σπίτι μας”.

Οι εκδηλώσεις θα γίνονται κάθε μήνα με αποκλειστικά πολιτισμικές δραστηριότητες.

Ευνόητο είναι ότι θα αρχίσουμε από τον Ησίοδο, τον κορυφαίο πατριώτη μας που είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο.

Προηγουμένως όμως είναι αναγκαίο να κάνουμε μία κριτική των εκδηλώσεων του καλοκαιριού, Μουσεία 2012.

Είχαμε λοιπόν το θέατρο στις 13 Αυγούστου, την αναφορά στις Μούσες στις 17 και την Παναγιά του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας στις 18 Αυγούστου.

Και οι τρεις εκδηλώσεις είχαν εγκριθεί από τη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου.

Θα αναφερθούμε σε κάθε μία ξεχωριστά, με τους κατά εκδήλωση υπευθύνους και στο τέλος θα παρακαλέσουμε για κάποιες σύντομες και συνολικές τοποθετήσεις από τους εκλεκτούς μας προσκεκλημένους και τα μέλη του Συλλόγου που επιθυμούν.

Στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Άσκρης, κύριος Λουκάς Μπαμπούλας, προσφώνησε αναλυτικά τους προσκεκλημένους και τόνισε τον σκοπό της εκδήλωσης.

Για τη θεατρική παράσταση αναφέρθηκε η Χαρά Μπαμπούλα, λέγοντας:

Κατ’ αρχήν να διευκρινίσουμε ότι δεν προβλέπονται από την αποστολή του Συλλόγου οι θεατρικές παραστάσεις. Στόχος μας όμως, είναι να γίνει ευρύτατα γνωστή η Κοιλάδα των Μουσών και ειδικά το υπήνεμο και τεράστιο θέατρο, με την υπέροχη ακουστική και τη μοναδική θέα προς ολόκληρη την πεδιάδα των Θηβών, ώστε να πιεσθούν οι φορείς για έναρξη ανασκαφών και αποκάλυψη του μεγαλειώδους αυτού μνημείου που θα αναδείξει την περιοχή και θα αποτελέσει πόλο τουριστικής ανάπτυξης του Ελικώνα. Πιστεύουμε ότι με τις θεατρικές παραστάσεις το πετύχαμε.

Είχαμε δύο προσφορές, τους Πέρσες του Αισχύλου και την Ηλέκτρα του Σοφοκλή. Η επιλογή της τραγωδίας «Πέρσες» έγινε για την ανάταση ψυχής που μας προσφέρει η ανάμνηση του ενδόξου παρελθόντος και για την ποιότητα που εγγυάται το κύρος του οργανισμού ελληνικού θεάτρου ΑΙΧΜΗ και ο σκηνοθέτης του κύριος Νικολαΐδης, ο φίλος της Άσκρης. Παράλληλα κλείσαμε και τον κύκλο των κορυφαίων τραγικών, αρχίζοντας με τον Σοφοκλή, στην τραγωδία του ΑΝΤΙΓΟΝΗ, συνεχίσαμε με τον Ευριπίδη στην ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ και φέτος στον Αισχύλο με τους Πέρσες.

Την εξίσου καλή τραγωδία Ηλέκτρα, είχαμε τη χαρά να την απολαύσουμε στους κήπους Αλιάρτου, μετά από ενέργειες του Δήμου και Συλλόγων της περιοχής.

Η τραγωδία «Πέρσες» παίχτηκε αργότερα στο Κυριάκι και στη Λιβαδειά με σαφώς μικρότερο αριθμό θεατών. Εδώ γίνεται φανερό ότι ο θρίαμβος της Άσκρης οφείλεται κατά κανόνα στην αύρα της Κοιλάδας των Μουσών, κάτι που ένοιωθαν μέσα τους οι Ασκραίοι και συμπαραστάθηκαν αμέσως στην προσπάθεια του Συλλόγου για την ανάδειξη του θεάτρου, από το πουθενά.

Η διαπίστωση αυτή θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική μας θέση για τα επόμενα έτη.

Σε ότι αφορά στην ημερομηνία, ξεφύγαμε λίγο από το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου που θέλουμε να παγιώσουμε την εκδήλωση, για να μη διαταράξουμε το πανηγύρι του Μαυροματίου.

Κλείνοντας, επιθυμώ να μεταφέρω την αίσθηση ότι η παράσταση αρχαίας τραγωδίας στο θέατρο της Άσκρης αντιμετωπίζεται πλέον ως θεσμός για τους Βοιωτούς και αυτό αποτελεί για εμάς ένα ακόμη διαπραγματευτικό μέσο.

Για την “Αναφορά στις Μούσες” μίλησε η Ελένη Σταμάτη, λέγοντας:

Σκοπός της εκδήλωσης ήταν να γίνουν γνωστές οι Μούσες στην πραγματική τους διάσταση των επιστημών και των τεχνών, πέρα από τους ποιητικούς μύθους. Να έχουμε μία μικρή εικόνα από αυτό που γινόταν εδώ κατά την αρχαιότητα, τα λεγόμενα Μουσεία, την Πανελλήνια αυτή γιορτή που συγκέντρωνε επισκέπτες από την Αλεξάνδρεια μέχρι τη Ρώμη και έκανε την Κοιλάδα των Μουσών πασίγνωστη.

Η εκδήλωση δεν έγινε στο φυσικό της χώρο, που ήταν το αρχαίο θέατρο, αλλά εδώ, έξω από το Πνευματικό Κέντρο, με τα προβλήματα της πρώτης φοράς. Ίσως ήταν καλύτερα γιατί αποφύγαμε τις πολλές μετακινήσεις στο δρόμο του θεάτρου, για τον οποίο δρόμο, κάτι πρέπει να γίνει.

Πρωταγωνιστές ήταν και πάλι οι κοπέλες της Άσκρης. Τους δόθηκε ένα βήμα για να απευθυνθούν στον κόσμο. Κατά γενική ομολογία ήταν άψογες. Σε τούτο, πέρα από την εμφάνιση και παράσταση συνέβαλε η περιορισμένη έστω εκπαίδευση από την ηθοποιό Θάλεια Αργυρίου που είχαμε τη χαρά να την έχουμε και πάλι μαζί μας.

Φέτος έγινε ένα άνοιγμα και στα άλλα χωριά του Δήμου και είχαμε συμμετοχή με κοπέλες από το Μαυρομάτι και τις Θεσπιές.

Οι ύμνοι που ακούσθηκαν ήταν από τα προϊμια των έργων του Ησιόδου και του Ομήρου, καθώς και από τα Ορφικά. Αλήθεια, τι καλύτερος ορισμός της μνήμης μπορεί να δοθεί πέρα από τον ύμνο της Μνημοσύνης;

Τα κείμενα ήταν όλα από την αρχαία ελληνική γραμματεία, γνωστά σε αρκετούς και επιλεγμένα με τέτοιο τρόπο να γίνονται σαφείς οι εικόνες των τεχνών και επιστημών που είχαν οι πρόγονοί μας.

Με τα σχόλια προσπαθήσαμε να εντάξουμε το χθές στο σήμερα. Να δείξουμε τι είχαμε και τι μας πρέπει.

Παρουσιάσθηκε ένα πρόβλημα με τον ήχο, για το οποίο ζητάμε συγνώμη από τις κοπέλες και κυρίως από εσάς που δεν τις ακούσατε.

Τελειώνοντας θέλω να πιστεύω ότι η εκδήλωση άρεσε στον κόσμο, οι κοπέλες την περιμένουν, και πρέπει να παγιωθεί.

Η παρουσιάστρια έκανε μία παρέμβαση λέγοντας:

Τα Μουσεία όμως ήταν μουσικοί αγώνες και έτσι το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης κάλυψε η Μαρία Ζυγογιάννη με τη μελωδική της φωνή. Είναι η πρώτη που τραγούδησε στο αρχαίο θέατρο, πριν δύο χρόνια και μας θύμισε τη δεκάτη μούσα.

Τέλος για την “Παναγιά του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας” μίλησε η Αρετή Γαλάνη λέγοντας:

Σε εμένα και Φωτεινή Καραχάλιου έγινε η τιμητική πρόταση από τον Σύλλογο για την οργάνωση της εκδήλωσης. Μετά την αποδοχή της πρότασης μας δόθηκε το γενικό πλάνο και πάνω σε αυτό εργασθήκαμε.

Με αποσπάσματα από το βιβλίο 3.650 χρόνια στην Κοιλάδα των Μουσών, καταρτίσαμε τα κείμενα με τις ενημερώσεις, επιλέξαμε τους ομιλητές και κάναμε τις πρόβες.

Με τη βοήθεια του διαδικτύου πήραμε επαφή με τις Βυζαντινών γεύσεις και κυρίως από τη συνεργασία μας με την καθηγήτρια …..

η οποία προσφέρθηκε να έλθει εδώ να μας βοηθήσει. Δυστυχώς, η αναβολή της εκδήλωσης από τον Ιούνιο στον Αύγουστου, μας στέρησε την παρουσία της. Με τη βοήθεια γυναικών του χωριού, προσπαθήσαμε να υλοποιήσουμε τις πληροφορίες που συγκεντρώσαμε και πιστεύω ότι ανταποκριθήκαμε.

Στην προσπάθειά μας να εμπλουτίσουμε την εκδήλωση με τραγούδια και χορούς της εποχής και της περιοχής, ήλθαμε σε επαφή με τον κύριο Χατζηχρονόγλου, ο οποίος μας έδωσε και κάποια DVD. Η αδυναμία του να παραστεί δεν μας επέτρεψε να γνωρίσουμε τα τραγούδια και χορούς της δύσκολης αυτής εποχής, αλλά μεταφέραμε αυτή σε κάποια από τις εδώ εκδηλώσεις. Τελικά αποφύγαμε και τα χορευτικά για να μη μειωθούν οι εντυπώσεις από τους ομιλητές.

Οι συνεχείς αναβολές έγιναν μέχρι να πετύχουμε τους κατάλληλους ομιλητές, αυτούς που έκαναν έρευνες στην περιοχή και μας φώτισαν το παρελθόν. Αρχίσαμε με τον αντιπρόεδρο της Βρετανικής ακαδημίας και ομότιμο καθηγητή της κλασικής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ Anthony Snodgrass και συνεχίσαμε με τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Λίντεν (Ολανδία) JohnBintliff, διευθυντή του προγράμματος “Βοιωτία”, ένα πρόγραμμα ερευνών επιφανείας, με βάση τα κεραμικά. Η παρουσίαση έγινε στα αγγλικά, αλλά την μετάφραση έκανε ο Λέκτορας Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, Αθανάσιος Βιώνης.

Από τις διαλέξεις επιβεβαιώθηκε η συνεχής κατοίκηση της Άσκρης και πόσο σημαντική ήταν η Παναγιά, κατά την πρώτη οθωμανική περίοδο.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν και 25 μεταπτυχιακοί φοιτητές από διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες. Αυτοί όλοι σε λίγο θα είναι καθηγητές σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.

Έχουμε την αίσθηση ότι οι διπλές εκδηλώσεις, όπως η πρώτη με το Ησίοδο και φέτος με την Παναγιά, άρεσαν στον κόσμο και πρέπει να διευρυνθούν.

Ακολούθησαν τα σχόλια προσκεκλημένων και στη συνέχεια κλήθηκε στο βήμα ο ναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού Κωνσταντίνος Καταγάς, κουνιάδος και συμμαθητής του Χρήστου Λυμπέρη, μέλος της ένωσης Ελλήνων λογοτεχνών, με πλούσια λογοτεχνική, ποιητική και συντακτική δράση. Έχει εμβαθύνει στον Όμηρο και στον Ησίοδο. Ένα από τα έργα του είναι το «ΟΜΗΡΙΚΑ ΝΑΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ» και μία ποιητική Συλλογή «Από τον Όμηρο στον Θουκυδίδη».

Την εκφώνηση των παρακάτω διαλόγων έκαναν ο Αθανάσιος Πικάσης (Ησίοδος) και ο Γεώργιος Λεπενιώτης (Όμηρος) :

ΜΕΡΟΣ 1^ον

(Προτάσεις Ησιόδου- Άμεση συμπλήρωση από Όμηρο)

*1.- Ησίοδος: Μα όταν στον γάμο έφτασε, η Άρτεμις που της αρέσουνε τα βέλη…

Όμηρος: …Σκότωσε την Καλλιστώ, με το αργυρό της τόξο.

2.- Ησίοδος: Φτάσανε στην Κολχίδα ύστερα και τον βασιλιά Αιήτη….

Όμηρος:… Απόφυγαν, ξέροντας αφιλόξενος κι άδικος πως ήταν.

3.- Ησίοδος: Αφού δειπνήσανε, μάζεψαν γύρω από την καπνισμένη στάχτη τα άσπρα κόκαλα του πεθαμένου του Δία….

Όμηρος: … γυιού, του Σαρπηδόνα, του υπέροχου και ισόθεου.

*4.- Ησίοδος: Τούτος είναι γυιός πατέρα ανδρείου και δειλής…

Όμηρος: …μητέρας, γιατί ο πόλεμος είναι σκληρός για κάθε γυναίκα.

5.- Ησίοδος: Φάτε και πιείτε ξένοι μου. Κανένας από σας να μη γυρίσει σπίτι του, στην αγαπημένη του πατρίδα …

Όμηρος: …πληγωμένος, μα σώος και αβλαβής να φτάσει.

ΜΕΡΟΣ 2^ον

(Ερωτήσεις Ησιόδου-Απαντήσεις Ομήρου)

*1.- Ησίοδος: Ποιός τρόπος είναι ο καλύτερος να ζουν οι άνθρωποι στις πόλεις και με ποιους θεσμούς; (Πως αν άριστα οικοίντο πόλεις και εν ήθεσι ποίοις;)

Όμηρος: Αν εννοούν να μην κερδίζουνε από τα αισχρά, άμα τιμώνται οι καλοί, άμα δικάζονται οι άδικοι.(Ει μη κερδαίνειν από των αισχρών εθέλοιεν, οι δ’ αγαθοί τιμώντο, δίκη δ’ αδίκοισιν επείη)

*2.- Ησίοδος: Τι είναι το καλύτερο για να ζητά κανείς από τους θεούς; (Εύχεσθαιδεθεοίςό,τιπάντωνεστίνάμεινον;) (What is the best thing of all for a man to ask of the gods in prayer?)

Όμηρος: Να είναι σε αρμονία με τον εαυτό του συνέχεια και για όλο τον καιρό. (Εύνουνείναιεαυτώαεί, χρόνονεςτονάπαντα) (That he may be always at peace with himself continually)

*3.- Ησίοδος: Μπορείς με μια κουβέντα να μου πεις πιο είναι το καλύτερο από όλα. (Εν δ’ ελαχίστω άριστον έχεις ό τι φύεται ειπείν;)

Όμηρος: Σκέψη σωστή, θαρρώ, σε αντρείο σώμα. (ως μεν εμή γνώμη φρένες εσθλαί σώμασιν ανδρών)

*4.- Ησίοδος: Τι πετυχαίνει η δικαιοσύνη και η ανδρεία; (Η δε δικαιοσύνη τε και ανδρείη δύναται τι;)

Όμηρος: Με του ενός τον κόπο να έρχεται το καλό όλων των άλλων. (κοινάς ωφελίας ιδίοις μόχθοισι πορίζειν)

5.- Ησίοδος: Τι είναι απόδειξη σοφίας για τους ανθρώπους; (Της σοφίης δε τι τέκμαρ επ’ ανθρώποισι πέφυκεν;)

Όμηρος: Να καταλαβαίνεις σωστά το σήμερα και να συμβαδίζεις με τις περιστάσεις. (Γιγνώσκειν τα παρόντ’ ορθώς, καιρώ δ’ άμ’ έπεσθαι)

6.- Ησίοδος: Σε τι είναι σωστό να εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους; (Πιστεύσαι δε βροτοίς ποίον χρέος άξιον εστίν;)

Όμηρος: Εκεί που ο κίνδυνος ακολουθεί την πράξη.(Οις αυτός κίνδυνος επί πραχθείσιν έπηται)

*7.- Ησίοδος: Τι ονομάζουν, εν τέλει, οι άνθρωποι «ευτυχία»; (Η δ’ευδαιμονίη τι ποτ’ ανθρώποις καλείται;)

Όμηρος: Το να πεθάνεις μετά από μια ζωή με λίγες λύπες και πολλές χαρές. (Λυπηθέντα ελάχιστα θανείν ησθέντα τα πλείστα)

ΜΕΡΟΣ 3^ο^ν

Απαγγελία Ησιόδου

Απαγγελία Ομήρου.

« Όταν οι Ατλαντογέννητες, οι θαυμαστές Πλειάδες

προβάλουν στην Ανατολή, τον θερισμό να αρχίζεις.

Και όταν δύουν το όργωμα και την σπορά να κάνεις.

Αυτές, ως ξέρεις, κρύβονται 40 ημερονύχτια,

μα πάλι ξαναφαίνονται στο γύρισμα του χρόνου

και ο ζευγάς στο ακόνι του το δρέπανο ετοιμάζει.

Τούτον τον νόμο ακολουθούν όλοι μες στις πεδιάδες

που’ ναι κοντά στην θάλασσα, ακόμη και μακριά της,

οι κάτοικοι των δασωτών των φαραγγιών που γύρω

παχειά είναι η γη και καρπερή δίνει σοδειά στο χρόνο.

Γυμνός την γη καμάτευε, γυμνός και να την σπέρνεις

και θέριζε πάλι γυμνός και όλες τις δουλειές σου

να τις τελειώνεις έγκαιρα ως θέλει η εποχή τους.»

(Έργα και Ημέραι, 383-392)

( Έμμετρη απόδοση Κ. Καταγά)

«…………………………….Ωστόσο των Αιάντων

οι φάλαγγες ορθώνονταν δεινές, που να τους βλέπει

η φιλοπόλεμη Αθηνά, θα θαύμαζε και ο Άρης.

Οι πρώτοι εκεί των Αχαιών ακλόνητοι εδεχόνταν

τους Τρώες με τον Έκτορα, και φράχτη από ασπίδες

και με κοντάρια μόρφωσαν, κράνος εκεί με κράνος

ασπίδ’ασπίδα στηρικτά εθώρεις και άνδρα μ’ άνδρα

και ως κλίναν έσμιγαν λαμπρές οι περικεφαλαίες

την χαίτη τους, τόσο στενά τεθήκαν μεταξύ τους.

Και ως λόγγος όλη αγρίωνε η ανθρωποφθόρα μάχη

μακριά κοντάρια κοφτερά και οι λαμπρές ασπίδες

οι θώρακες νεοστίλβωτοι, τα σπιθοβόλα κράνη

τους οφθαλμούς εθάμπωναν με του χαλκού την λάμψη

καθώς αυτοί συγκρούονταν. Άσπλαχνος θα’ταν κείνος

που βλέποντας θα εχαίρονταν, αντί να νοιώσει πόνο.»

(Ιλιάς Ν 126-133 και 339-344)

(Απόδοση : Ιακ. Πολυλά)

Παρά την όχι καλή ακουστική της αίθουσας και την έλλειψη κιγκλιδώματος, ήταν κατά γενική ομολογία μια ποιοτική εκδήλωση.

Η επόμενη εκδήλωση θα γίνει το Σάββατο 27 Οκτωβρίου και αφορά στην εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, με ομιλία, αναφορά στη συμμετοχή της Άσκρης (ενδεχομένως και του Δήμου) και πλαισίωση από τη χορωδία Μεγάρων. Προσκλήσεις δεν θα αποσταλούν. Είστε όλοι καλεσμένοι.

Επιδίωξη είναι να παγιωθούν οι εκδηλώσεις για το τελευταίο Σάββατο κάθε μήνα.

Μουσεία 2012

Κυριακή, 12 Αυγούστου, 20.30 ώρα: Εγκαίνια Πνευματικού Κέντρου.

Δευτέρα, 13 Αυγούστου: Η τραγωδία του Αισχύλου "Πέρσες"

Παρασκευή, 17 Αυγούστου: Αναφορά στις Μούσες, με κοπέλες από τα χωριά του Δήμου Αλιάρτου.

Σάββατο, 18 Αυγούστου: Η Παναγιά (Άσκρη) του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας.

Πέρσες του Αισχύλου

(Λίγα λόγια από τον πρόεδρο του Συλλόγου)

Η τραγωδία ανέβηκε το 472 π.Χ., επτά χρόνια μετά τη συντριβή των Περσών στις Πλαταιές και τη Μυκάλη και πραγματεύεται την οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα.

Έκτοτε δεν θα τολμήσουν να πολεμήσουν κατά των Ελλήνων, αλλά θα επιχειρήσουν να εξαγοράσουν συνειδήσεις, μέχρι να τους συντρίψει ολοκληρωτικά ο Αλέξανδρος.

O δραματικός ποιητής Αισχύλος, γεννήθηκε το 525 στην Ελευσίνα και πέθανε το 455 π.Χ.

Σώζονται επτά τραγωδίες οι οποίες επηρέασαν ανθρώπους της λογοτεχνίας και της πολιτικής.

Ο ίδιος όμως, θεωρούσε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της ζωής του τη συμμετοχή του στη μάχη του Μαραθώνα, στη ναυμαχία του Αρτεμισίου και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Στο έργο θα ακουστεί το εγερτήριο σάλπισμα «παίδες Ελλήνων, ίτε ... »

· για να τρομάξουν οι σύγχρονοι Ιππίες και Δημάρατοι

· για να αναδιπλωθούν οι σύγχρονοι Πέρσες

· για να γεμίσουν υπερηφάνεια και ελπίδα οι καρδιές των Βοιωτών.

Αναφορά στις Μούσες

Πλατεία της Άσκρης 20.30

Κλειώ Ιστορίας, Ηρόδοτος

Θάλεια Κωμωδίας, Μένανδρος

Μελπομένη Τραγωδίας, Ευριπίδης

Ευτέρπη αυλών, Στησίχορος

Τερψιχόρη λύρας, Πίνδαρος

Ερατώ κυμβάλων, Ερμής

Καλλιόπη Επικής ποιήσεως, Όμηρος

Ουρανία Αστρονομίας, Άρατος

Πολύμνια γεωμετρίας, Ευκλείδης

Ορφικοί ύμνοι για τις Μούσες

Αποσπάσματα από έργα Ησιόδου

Αποσπάσματα από έργο Μουσών

Ομηρικός ύμνος για τις Μούσες

Αρχαία κείμενα

Απόδοση στη νεοελληνική

Απαγγελίες

Παρουσίαση προγράμματος

Η εκδήλωση εμπλουτίζεται με ποιοτική μουσική

Η Παναγιά του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας

Άγιο Γεώργιο 19.00

Καλωσόρισμα

Ενημέρωση για τη βυζαντινή εποχή

Ενημέρωση για τη Φραγκοκρατία

Ενημέρωση για τον Πύργο της Παναγιάς

Επισκοπή 19.30

Ξενάγηση – ενημέρωση για Επισκοπείο

Ξενάγηση – ενημέρωση για εκκλησία Χριστού

Δεξίωση 20.00

Βυζαντινές γεύσεις.

Πλατεία 20.30

Προσφωνήσεις

Χαιρετισμοί

Κεντρική ομιλία με προβολές

Αποσπάσματα από αναφορές περιηγητών

Μουσικά αποσπάσματα

Ευχαριστίες

Έκθεση

Μία σημαντική ιστορική προσέγγιση στην Άσκρη του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας, την οποία τότε έλεγαν Παναγιά. Κεντρικοί ομιλητές στην Πλατεία της Άσκρης θα είναι ο καθηγητής John Bintliff του πανεπιστημίου του Λίντεν της Ολανδίας και ο καθηγητής Anthony Snodgrass του Πανεπιστημίου του Cambridge. Μία αποκαλυπτική εκδήλωση που ενδιαφέρει όλους τους Βοιωτούς.

Τακτική Συνέλευση Συλλόγου

Αιδεσιμώτατοι, κυρίες και κύριοι

Θέλω να ευχαριστήσω τους εκλεκτούς καλεσμένους και τους προέδρους των φορέων για τα καλά τους λόγια.

Θα μου επιτρέψετε να ζητήσω συγγνώμη από τον Σύλλογο Γυναικών για την απουσία μας στην κοπή της πίτας το περασμένο Σάββατο. Είναι ένα από τα ελαττώματά μου να αποφεύγω να ομιλώ, απλώς για να ομιλώ. Τιμούμε τον Σύλλογο και τον ευγνωμονούμε για τις δραστηριότητές του εντός και εκτός χωριού, όπου προβάλει την Άσκρη στη Βοιωτία. Πρωταγωνιστική ήταν η παρουσία του Συλλόγου στα Τροφώνεια, στη Λιβαδειά. Σημαντική η αρωγή του στις εκδηλώσεις του θεάτρου. Ήταν η ψυχή της Άσκρης στην γιορτή του κρασιού και τόσα άλλα. Ελπίζουμε σε ακόμη καλύτερη συνεργασία για το καλό του χωριού.

Αγαπητοί πατριώτες

Κάνοντας κατάχρηση του βήματος θέλω να ευχαριστήσω όσους με τίμησαν στην παρουσίαση του βιβλίου μου και κυρίως διότι μέσω αυτού πρόβαλαν την Άσκρη.

Κατά τον χρόνο που πέρασε φροντίσαμε να κάνουμε κάποια πράγματα, που να απορρέουν από τους σκοπούς του συλλόγου.

Τον πρώτο χρόνο, αφού εξασφαλίσαμε σχετική άδεια από την αρχαιολογική υπηρεσία και το δασαρχείο, καθαρίσαμε το αρχαίο θέατρο, ανοίξαμε μονοπάτι και κατασκευάσαμε γέφυρα για να προστατεύσουμε τις αρχαιότητες και να τις καταστήσουμε επισκέψιμες για το κοινό. Πέρσι τα συντηρήσαμε.

Για να εμπεδώσουν οι Ασκραίοι την ιστορία και τα μνημεία της Άσκρης, βελτιώσαμε την ιστοσελίδα στο διαδίκτυο και ξανακάναμε ξεναγήσεις στον αρχαιολογικό χώρο και ορειβασίες στον Ολμειό, το Πυργάκι, το Μαραντάλι και την κορυφή του Ελικώνα.

Για να συμβάλουμε στον εξωραϊσμό του χωριού συνεχίσαμε τη δενδροφύτευση στον δρόμο προς Αλίαρτο και βελτιώσαμε το χώρο στα Δύο Ποτάμια.

Με τις τριήμερες εκδηλώσεις στο αρχαίο θέατρο προσφέραμε πολιτισμική τροφή όχι μόνο στους Ασκραίους αλλά και σε όσους Βοιωτούς μας εμπιστεύθηκαν.

Σε μία σεμνή τελετή θαυμάσαμε τις κοπέλες της Άσκρης, με ύμνους, απαγγελίες και τραγούδια. Κάναμε ένα μουσικό ταξίδι με τενόρο και σοπράνο και ακούσαμε μια από τις καλύτερες χορωδίες της Ελλάδας. Απολαύσαμε ποιοτικό τραγούδι από μια πολύ καλή ορχήστρα και απογειωθήκαμε με την Ανδρομάχη του Ευριπίδη.

Σκοπός του Συλλόγου βέβαια, δεν είναι η οργάνωση καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Τις χρησιμοποιούμε όμως σαν μέσο, για να γνωρίσουν οι επισκέπτες την Κοιλάδα των Μουσών.

Στις δραστηριότητες αυτές είχαμε την συμπαράσταση όλων, αν και σε πολύ μικρότερο βαθμό από πέρσι.

ΙΟΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Για την εξεύρεση πόρων απευθυνθήκαμε στην Περιφέρεια το Δήμο και σε επιχειρηματικές μονάδες της περιοχής. Γραφτήκαμε ακόμη και στους Συλλόγους που χρηματοδοτούνται από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Ξεκινήσαμε με 2.870 €.

Τα έσοδα του Συλλόγου προήλθαν:

από συνδρομές και εγγραφές μελών 1.090

από ενισχύσεις μελών 4.585

από ενισχύσεις ομογενών 610

από πωλήσεις εισιτηρίων 4.405

από πωλήσεις DVD 1.290

από χορηγίες 500

από την Περιφέρεια 2.000

και από τον Δήμο 1.500

Σύνολο 18.850

Το ποσό των 2.000 € της πρώην Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Βοιωτίας, δόθηκε κατευθείαν στον θιασάρχη κύριο Νικολαΐδη, χωρίς να εγγραφεί στο βιβλίο εσόδων - εξόδων.

Τα έξοδα που βάρυναν τον προϋπολογισμό ήταν :

Για εργατικά 1.915

για γραφικά 1.518

για τον φωτισμό 2.399

για τα ηχητικά 3.685

για τη μουσική βραδιά 900

για την ορχήστρα 420

για την θεατρική παράσταση 6.000

για μικροδαπάνες 1.709

Σύνολα 18.546

Αν από τα έσοδα αφαιρέσουμε τα έξοδα μας μένουν 304 €. Χρωστάμε όμως 430 € στον Χάρη για το δείπνο της χορωδίας και 320 € για υλικά υποδομών. Ο Χάρης θα πληρωθεί μόλις πάρουμε κάτι από το Υπουργείο Πολιτισμού και τα υλικά υποσχέθηκε να τα πληρώσει ο Γιώργος Λεπενιώτης.

Για να καλύψουμε τα χρέη χρησιμοποιήσαμε και τα 3.250 € που δόθηκαν για τη διαμόρφωση του Πνευματικού Κέντρου, μετά από άδεια των δωρητών.

Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους δεν κοινοποιήσαμε εγκαίρως τον ισολογισμό. Περιμένουμε 1000 € που έχει εγκρίνει ο Δήμος και πιστεύουμε ότι κάτι θα γίνει και από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η φετινή όμως περιπέτεια μας αναγκάζει στο εξής να στηριχτούμε αποκλειστικά στις δυνάμεις μας.

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ

Στήριξη του πρώτου Πύργου.

Όπως γνωρίζετε, ο Πύργος είναι έτοιμος να πέσει. Απευθυνθήκαμε στην Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, η οποία έστειλε αρχαιολόγο για επιτόπου έρευνα. Δυστυχώς η έλλειψη χρημάτων και αρχιτέκτονα καθυστερεί τη λύση. Μας παρέπεμψαν όμως στο μεταπτυχιακό Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ από το οποίο και ζητήσαμε να αναθέσουν τη μελέτη σε σπουδαστές. Αναμένουμε απάντηση. Η επίσκεψη όμως στον Πύργο είχε και ένα καλό. Δείξαμε στην αρχαιολόγο κάποια ερείπια και αυτή αποκάλυψε τα θεμέλια εξωκκλησίου του Αγίου Ταξιάρχη.

Ανάγλυφη μορφή Κτησίβιου

Ζητήσαμε την έγκριση για να σκαλίσουμε σε ένα τεράστιο βράχο την ανάγλυφη μορφή του Κτησίβιου του Ασκρηνού, ώστε να είναι ορατή από ολόκληρη την περιοχή του Χριστού. Δυστυχώς το αίτημα απορρίφθηκε από την αρχαιολογία.

Διασκόπιση Θεάτρου

Τον Ιούνιο ήλθε ο καθηγητής Παπαμαρινόπουλος με την ομάδα του. Επισκέφθηκαν την Κοιλάδα των Μουσών και μας ενημέρωσαν για τη μέθοδο της γεωφυσικής έρευνας. Στις 26 Σεπτεμβρίου μας έστειλε την πρόταση για έρευνα στο χώρο του θεάτρου. Κόστος 25.000 € έναντι των 83.000 που προβλέπονται από τον τύπο του Υπουργείου Πολιτισμού. Αμέσως, στην έκτακτη συνέλευση της 9^ης Οκτωβρίου, ενημερώσαμε τα μέλη και ζητήσαμε κάποια στοιχειώδη συνδρομή. Ουσιαστικότερη πρόταση κάναμε σε κάποιους χωριανούς μας που δείχνουν ότι μπορούν να δώσουν για το χωριό 100 και 200 €. Συγκεντρώσαμε έτσι 1.370 €.

Ταυτόχρονα στείλαμε επιστολές με συνοδευτικούς φακέλους σε κορυφαίους οικονομικούς παράγοντες και ιδρύματα της χώρας. Δύο μας είπαν Ναι μεν αλλά. Οι περισσότεροι δεν μας απάντησαν. Ένα ίδρυμα όμως έδειξε ενδιαφέρον για την αναστήλωση του θεάτρου. Θα επανέλθουμε μαζί τους μετά τη γεωφυσική έρευνα του θεάτρου.

Απευθυνθήκαμε επίσης στο Δήμο, την Περιφέρεια και τους βουλευτάς του Νομού. Αμέσως ο Δήμος πέρασε μία απόφαση για 1.000€. Η Περιφέρεια τίποτα. Από τους βουλευτάς η κυρία Αγάτσα μας κανόνισε και παρέστη σε δίωρη συνεργασία στο Υπουργείο Πολιτισμού, με παρουσία της Γενικής Γραμματέως και των Διευθυντών κλασικών και βυζαντινών αρχαιοτήτων. Εκεί τονίσθηκε ότι το υπουργείο δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει έρευνα και να κοιτάξουμε στο Δήμο και την Περιφέρεια.

Όπως είχαμε πει τον Οκτώβριο η διασκόπιση δεν μπορεί να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ διότι αποτελεί έρευνα. Παρά ταύτα, σε συνεργασία με το Δήμο γίνονται προσπάθειες να ενταχθεί το έργο σε κάποιο παρεμφερές πρόγραμμα που θα καλύπτει ολόκληρη την Κοιλάδα των Μουσών. Αυτό είναι μία θετική εξέλιξη και αναμένεται να ανοίξουν τα σχετικά προγράμματα του ΕΣΠΑ. Στην προκειμένη περίπτωση ο ρόλος του Συλλόγου περιορίζεται στη συνεχή διέγερση και επικοινωνία της ερευνητικής ομάδας με το Δήμο.

Δενδροφύτευση

Συνεχίσθηκε και φέτος η προσπάθεια σε συνεργασία με το Σύλλογο γονέων και Κηδεμόνων.

Χώροι αναψυχής

Κατά τις εργασίες εξωραϊσμού στα Δύο Ποτάμια βούλιαξε ο εκσκαφέας και δεν ήταν δυνατή η ισοπέδωση με λογικό κόστος. Εκκρεμεί μια γέφυρα και τα παγκάκια. Στην Επισκοπή εκκρεμεί η δενδροφύτευση.

Πνευματικό Κέντρο

Οι πολιτισμικές δραστηριότητες του χωριού δεν πρέπει να περιορίζονται στο καλοκαίρι. Οι υψηλοί στόχοι του Συλλόγου πρέπει να εμπλουτισθούν με διαλέξεις και ημερίδες κλιμακωμένες σε όλο το χρόνο. Αυτό μπορεί να προσφέρει η διαμόρφωση της αποθήκης του συνεταιρισμού σε αίθουσα πολλαπλών χρήσεων.

Μετά από πολλές επιφυλάξεις αρχίσαμε τον Μάιο να φτιάχνουμε τη μαρκίζα, αλλά μας σταμάτησε το τότε ΔΣ του Ελαιουργικού Συνεταιρισμού μετά διαμαρτυρίες κάποιων. Με την εκλογή του νέου ΔΣ μας δόθηκε η άδεια να συνεχίσουμε. Τότε όμως ήταν αργά. Διαθέταμε μόνο 520 € με τα οποία και ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο. Από το Νοέμβριο εκκρεμεί η τοποθέτηση σκαλωσιάς, το σκάψιμο για τα ηλεκτρικά, η κατασκευή της εξέδρας και το χτίσιμο των κοινοχρήστων χώρων. Δυστυχώς χρήματα δεν υπάρχουν και η προθυμία επωνύμων Ασκραίων είναι φαινομενική.

Το αρχιτεκτονικό σχέδιο είναι πανέμορφο, αλλά η υλοποίησή του είναι δαπανηρή. Αρκεί να φανταστείτε ότι για την ψευδοροφή μας ζήτησαν 3.500 € και για βιομηχανικό δάπεδο 4.000 €. Κατόπιν αυτού θα μπούμε μέσα και σιγά σιγά θα το ολοκληρώσουμε. Θα αρχίσουμε με αυτά που είπαμε και θα συνεχίσουμε με το δάπεδο, τις πόρτες και το βάψιμο. Τα άλλα στη συνέχεια. Παρακαλώ όμως τους τεχνίτες να μην μας δίδουν ψεύτικες υποσχέσεις. Προσωπικά αισθάνομαι αποτροπιασμό με τέτοιες συμπεριφορές.

Επαφές με το Υπουργείο Πολιτισμού

Τον Ιούλιο έγινε η εγγραφή του Συλλόγου στο Μητρώο Πολιτιστικών Φορέων με αριθμό Μητρώου 2101. Τότε στείλαμε για χρηματοδότηση τις εκδηλώσεις που κάναμε το καλοκαίρι και τον Σεπτέμβριο αυτές που σχεδιάζουμε για του χρόνου. Ακόμη δεν πήραμε τίποτα, αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Επίσκεψη και σύσκεψη στο Υπουργείο Πολιτισμού

Πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο. Θέμα της συνάντησης ήταν το αρχαιολογικό ενδιαφέρον που παρουσιάζει η ευρύτερη περιοχή της Άσκρης με την περίφημη Κοιλάδα των Μουσών και την πεποίθησή μας στην ύπαρξη αρχαίου θεάτρου. Στη συνάντηση μετείχαν κι ανέλυσαν τις ενέργειες και τα οράματα του Συλλόγου ο υποφαινόμενος με την Χαρά Μπαμπούλα και την Ελένη Σταμάτη. Στη σύσκεψη που κράτησε μιάμιση ώρα η κα Μενδώνη και οι δύο διευθύντριες του Υπουργείου Πολιτισμού άκουσαν με ενδιαφέρον τις πρωτοβουλίες του Συλλόγου για την περεταίρω ιστορική αξιοποίηση της περιοχής και τις ενέργειες που ήδη έχουμε κάνει, όπως εκδηλώσεις, καθαρισμός περιοχής κλπ. Η γενική γραμματεύς δεσμεύτηκε ότι θα σταθεί στο πλευρό του Συλλόγου κι αποδέχτηκε πρόσκληση να επισκεφτεί την περιοχή. Ειδικότερα:

· Να επιδιωχθεί η χρηματοδότηση της διασκόπισης από την περιφέρεια και το Δήμο.

· Να κάνουμε εμείς τη μελέτη αντιστήριξης του Πύργου και την υλοποίηση θα τη χρηματοδοτήσει το Υπουργείο κατά προτεραιότητα.

· Να κάνουμε μία αρχιτεκτονική μελέτη για την Κοιλάδα των Μουσών, με μνημεία, δρόμους, γέφυρες, συνδέσεις, ιδιοκτήτες κ.λ.π. Να τη στείλουμε για να είναι άμεσα διαθέσιμη.

· Θα παροτρύνει τον κύριο Μπένο να επισκεφθεί το θέατρό μας.

· Θα προστατεύσουν την ακεραιότητα της Κοιλάδας με τον διαχωρισμό σε Α και Β ζώνη.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

Από την περσινή γενική συνέλευση δεσμευτήκαμε για επανάληψη και παγίωση: σπονδής στον Ησίοδο, πρόβας Μουσείων, θεατρικής παράστασης, ορειβασιών, δενδροφύτευσης και διαμόρφωσης της αποθήκης του Συνεταιρισμού. Έτσι:

Θα συμπληρωθεί η δενδροφύτευση στο δρόμο προς Αλίαρτο.

Θα διανοιγούν τα μονοπάτια προς Ολμειό και Ιπποκρήνη.

Θα οργανωθούν πορείες και ορειβασίες στο ποτάμι και τα βουνά.

Θα γίνει προβολή του φυσικού κάλους της Άσκρης

Θα ολοκληρωθούν τα έργα στα Δύο Ποτάμια και την Επισκοπή.

Θα προωθηθεί στο μέτρο του δυνατού η διαμόρφωση του Πνευματικού Κέντρου.

Ότι και να κάνουμε όμως εμείς, οι κυνηγοί και οι επισκέπτες αφήνουν τα ίχνη τους.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2012

Παναγιά του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας

Ως Ασκραίοι είμαστε περήφανοι για την αρχαία Άσκρη, αλλά και για την Παναγιά του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας. Η Παναγιά περιγράφεται αναλυτικά στο πρώτο μου βιβλίο με τίτλο 3.650 χρόνια στην Κοιλάδα των Μουσών, αλλά αρκετά στοιχεία για αυτήν είδαμε πριν ένα χρόνο από το Ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ, “αφιέρωμα στο1821”. Για όσους δεν το είδαν, το έχουμε αναρτήσει στην ιστοσελίδα του Συλλόγου.

Η εκδήλωση θα γίνει περί τα τέλη Ιουνίου και θα είναι όπως περίπου με τα Ησιόδεια, αλλά οι λεπτομέρειες θα καθορισθούν από την αρμόδια επιτροπή.

Αναφορά στις Μούσες

Κάτι σαν το περσινό, αλλά με κοπέλες και από άλλα χωριά και ένα δεύτερο μέρος που να δένει καλύτερα με το πρώτο. Εδώ, για να προλάβω κάποιες καταστάσεις, οι Μούσες για εμάς είναι οι τέχνες και οι επιστήμες που συγκεντρώθηκαν και καλλιεργήθηκαν σε αυτό τον τόπο και απλώθηκαν στην υφήλιο. Όπως εξάλλου φάνηκε πέρσι και πρόπερσι.

Αρχαία τραγωδία

Μέχρι τώρα υπάρχουν δύο προτάσεις:

Πέρσες του Αισχύλου από τον Νικολαΐδη και Ηλέκτρα του Σοφοκλή.

Η επιλογή θα γίνει από την αρμόδια επιτροπή.

Ως χρόνο διεξαγωγής βλέπουμε κατ’ αρχήν την Κυριακή και Δευτέρα 11 και 12 Αυγούστου αντίστοιχα.

Στις διαφάνειες που ακολουθούν βλέπουμε τα οικονομικά στοιχεία των δραστηριοτήτων, όπως αυτά υποβλήθηκαν στο Υπουργείο Πολιτισμού. Περιγραφή της Δράσης

Στοιχεία της δράσης

Προϋπολογισμός, κάπως φουσκωμένος για ευνόητους λόγους.

ΙΔΕΕΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕΛΩΝ

Αν ενθυμείσθε πέρσι στις εκλογές του Συλλόγου γράφτηκα ένατος αλλά με τιμήσατε με την ψήφο σας κατά 90%. Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, τους συνεργάτες μου δεν τους επέλεξα εγώ, αλλά εσείς με την ψήφο σας. Τα αναφέρω αυτά διότι όλο και μικρότερη συμμετοχή βλέπω. Ειδικά από τους πτυχιούχους. Αν φταίω εγώ, ευχαρίστως να σας απαλλάξω της παρουσίας μου. Εξάλλου ποτέ δεν υπήρξα ετερόφωτος.

Γι’ αυτό λοιπόν, πριν προχωρήσουμε στις επιτροπές, ο λόγος σε εσάς. Όποιος έχει κάποια ιδέα ή πρόταση που να απορρέει από τους σκοπούς του Συλλόγου, ή επιθυμεί να ασκήσει εποικοδομητική κριτική να τον ακούσουμε.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ

Για τη διευκόλυνση του έργου του Συλλόγου, αλλά κυρίως για να προσφέρουν όσο το δυνατόν περισσότεροι, θα συγκροτηθούν και πάλι επιτροπές, αλλά όχι με μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου.

Επιτροπές που θα συγκροτηθούν

1.Περιβάλλοντος

Συντήρηση – εργασιών άλσους Μουσών, πορείες, δενδροφυτεύσεις, Χώροι αναψυχής, Καθαρισμοί

Ελευθέριος Λιανός, Ανδρέας Καπονικολός, Παναγιώτης Καλατζής

2.Υποδομών

· Γεωφυσική έρευνα στην Κοιλάδα των Μουσών, Αναστήλωση θεάτρου

· Στήριξη πρώτου Πύργου

· Μελέτες

· Διαμόρφωσης Αποθήκης Συνεταιρισμού σε αίθουσα πολλαπλών χρήσεων

Σωτήριος Λυμπέρης, Λουκάς Παπαντωνίου, Μιχάλης Τσιώρας

3.Πολιτισμικών δραστηριοτήτων

· Εκδηλώσεις στο αρχαίο θέατρο

· Εκδηλώσεις στο Πνευματικό Κέντρο

· Προβολή

Ελένη Σταμάτη, Κώστας Καπέλιος, Σοφία Πικάση, Νάντια Τάτση

4.Εκδήλωσης για την Παναγιά

Θοδωρής Θάνος, Φωτεινή Καραχάλιου, Αρετή Γαλάνη.

5.Αγοράς ή διαβούλευσης

Επιλογή θεμάτων, οργάνωση συζητήσεων, όπως γινόταν στην αρχαία αγορά για καλλιέργειες, θέρμανση, κοινωνικά φαινόμενα κ.λ.π.

Ντίνος Γρεβενιώτης

Αγαπητοί πατριώτες

Οι εργασίες του Συλλόγου είναι πολλές και συνεχώς προκύπτουν νέες. Το χωριό όμως μας δένει με τους προγόνους μας και το δικαιούνται τα παιδιά μας. Κανείς δεν είναι περισσότερο Ασκραίος από τον άλλον. Για να τις δρομολογήσουμε χρειάζεται η βοήθεια όλων. Από τον όμορφο αυτό αγώνα δεν περισσεύει κανείς.

Όσοι θέλουν, έστω και τώρα, να πάρουν μέρος να το δηλώσουν μέχρι το άλλο Σάββατο, 18 Φεβρουαρίου.

Οι επιτροπές θα ισχύσουν για ένα χρόνο.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κυρίες και κύριοι

Οραματιστήκαμε να αναστηλώσουμε το αρχαίο θέατρο και στη συνέχεια να το συνδέσουμε με το χωριό με τρόπο που να αναδεικνύεται η ιστορικότητα της περιοχής. Παράλληλα να συνεχιστούν οι προσπάθειες για ανάδειξη της Άσκρης και των μνημείων της, όχι μόνο στη Βοιωτία, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, ακόμη και στο εξωτερικό.

Κύριε Δήμαρχε

Από την αρχή της θητείας σας αντιμετωπίσατε την Άσκρη σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Έτσι, μας τιμήσατε στις εκδηλώσεις στο αρχαίο θέατρο και πρωτοστατείτε στη γεωφυσική έρευνα ολόκληρης της Κοιλάδας των Μουσών. Κυρίως όμως καθιερώσατε την Άσκρη, ως ιστορική έδρα του Δήμου, άσχετο αν τώρα κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους. Το έργο σας όμως δεν τελειώνει εδώ.

Τα επιχειρηματικά αρπακτικά που καταλήστευσαν το δημόσιο πλούτο και οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και τον λαό στην εξαθλίωση καιροφυλακτούν για να γεμίσουν τη κορυφή του Μαραντάλι με ανεμογεννήτριες και στο όνομα του κέρδους να καταστρέψουν το μοναδικό παρθένο περιβάλλον. Την Κοιλάδα των Μουσών, που σήμερα, ευτυχώς ακόμη, τη βλέπουμε όπως ο Ησίοδος, πριν 3.000 χρόνια. Ελπίζουμε να μας τηρείτε ενήμερους και να μας συνδράμετε στις κινητοποιήσεις και την αποτροπή, όταν χρειαστεί.

Ευχαριστούμε τον Δημοτικό Σύμβουλο Κωνσταντίνο Μαλέση, σύζυγο της Κατερίνας Μελετίου, που νοιώθει και την Άσκρη σαν χωριό του.

Αγαπητοί πατριώτες

Θα μας επιτρέψετε να ευχαριστήσουμε αυτούς που βοήθησαν στη διαμόρφωση του αρχαιολογικού χώρου, αυτούς που πρωτοστάτησαν στις ορειβασίες και αυτούς που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις. Αρκετοί, απλώς γράφτηκαν μέλη. Πολλοί συμμετείχαν σε όλα. Αυτούς τους τελευταίους πρέπει να μιμηθούμε.

Ειδικότερα, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε:

· Το Μουσείο Θηβών για την εμπιστοσύνη με την οποία μας περιέβαλε

· Τους εκλεκτούς καλεσμένους που τίμησαν τις εκδηλώσεις μας

· Την Περιφέρεια και τον Δήμο για την αρωγή τους

· Τους χορηγούς

· Τους Συλλόγους της Άσκρης και την εκκλησιαστική επιτροπή για τη βοήθειά τους.

· Τις γυναίκες της Άσκρης που μας πρόσφεραν τόσες φορές, τόσες υπέροχες πίτες. Εδώ πραγματικά μας ξελάσπωσαν, γιατί πέρα από την ποιότητα είχαμε και την πρωτοτυπία.

· Τις κοπέλες του χωριού για την ομορφιά και χάρη, αλλά κυρίως για την ουσία που προσέδωσαν στους ρόλους τους.

· Την Ελένη Σταμάτη για τον παλμό της Άσκρης

· Τον Κώστα Κουτσή, τον Τάσο Ζαχαρία και τον Τάκη Γκούμα για τη βοήθεια με τα αυτοκίνητά τους.

· Τους Λευτέρη Λιανό, Παναγιώτη Καλατζή, Μιχάλη Τσιώρα και Παναγιώτη Χολιασμένο που προσέφεραν σημαντικό έργο με την προσωπική τους εργασία.

· Κυρίως όμως όλους εσάς που μας εμπιστευθήκατε.

Ευχαριστώ

Πνευματικό Κέντρο Άσκρης

Αγαπητοί φίλοι
   Μεταξύ των μέσων για την πραγμάτωση των σκοπών του Συλλόγου είναι και η οργάνωση συνεδρίων, διαλέξεων και συζητήσεων, οι οποίες είναι τελείως απαραίτητες για την ενημέρωση των κατοίκων και τον καθορισμό των ενεργειών αξιοποίησης της Κοιλάδας των Μουσών.
   Για τον σκοπό αυτό, ο Ελαιουργικός Συνεταιρισμός μας έδωσε την άδεια αξιοποίησης της αποθήκης του προς χρήση από τη Δημοτική Κοινότητα και τους Συλλόγους της Άσκρης για πολιτισμικές εκδηλώσεις και μόνον.
   Η αρχιτέκτων Μαρία Μπογδάνου κατάρτισε το αρχιτεκτονικό σχέδιο, το οποίο όταν υλοποιηθεί θα μετατρέψει την αποθήκη του Συνεταιρισμού στο Ντιβάνι σε μία υπέροχη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, ένα στολίδι για το χωριό μας, το Πνευματικό Κέντρο Άσκρης.
   Την υλοποίηση του έργου έχει αναλάβει επιτροπή ειδικών, αποτελούμενη από τους Χάρη Κλεφτογιάννη, Παναγιώτη Χολιασμένο, Κώστα Καπέλιο, Θανάση Χρήστου, Μιχάλη Τσιώρα και Αλέξανδρο Χρήστου. Επιβλέπων μηχανικός ο Σωτήρης Λυμπέρης.
   Οι εργασίες άρχισαν και θα εκτελούνται τμηματικά εντός των υπαρχόντων χρημάτων. Ευελπιστούμε ότι εντός του Σεπτεμβρίου η πρόοδος θα είναι ικανοποιητική για να αρχίσει η λειτουργία του Κέντρου. Ήδη, δύο Ασκραίοι ομογενείς προσέφεραν σημαντικά ποσά.
   Για να προχωρήσει το έργο χρειάζονται χρήματα. Χρήματα για την προμήθεια των υλικών και αποζημιώσεις κάποιων εργατών. Οι εργασίες θα γίνουν από τα μέλη της επιτροπής αμισθί.
   Όσοι θέλουν να προσφέρουν εργασία να απευθυνθούν στα ανάλογα μέλη της επιτροπής και στον Χάρη Κλεφτογιάννη.
   Όσοι θέλουν να προσφέρουν υλικά (ηλεκτρικά, υδραυλικά, αλουμίνια, σίδερα, πλακάκια κ.λπ.) ή καθίσματα, προβολικά, κλιματιστικά κ.λπ. να απευθύνονται στον Χάρη Κλεφτογιάννη ή τον πρόεδρο του Συλλόγου.
   Όσοι θέλουν να προσφέρουν χρήματα μπορούν να τα δώσουν στον ταμία του Συλλόγου με απόδειξη ή να τα καταθέσουν στο λογαριασμό του Συλλόγου ενημερώνοντάς μας σχετικά.
   Τα στοιχεία των δωρητών θα καταχωρηθούν σε ειδικό βιβλίο διαθέσιμο σε κάθε ζήτηση. Ανά τρίμηνο θα γίνεται αναλυτικός ισολογισμός του έργου και θα κοινοποιείται μέσω της εφημερίδας ΑΣΚΡΑ, ώστε να γνωρίζει ο καθένας που πάει και το τελευταίο € που δίνει.
Αγαπητοί φίλοι
   Η οικονομική κατάσταση είναι αθλία και θα επιδεινωθεί και άλλο. Όμως εκεί που μας παίρνουν τόσα (περικοπές μισθών, συντάξεων, ΦΠΑ, βενζίνη κ.λπ.) χωρίς να γνωρίζουμε που πάνε, μπορούμε να δώσουμε κάτι από το υστέρημά μας που θα πιάσει τόπο. Εξάλλου ο ελληνισμός μεγαλούργησε μόνο σε περιόδους φτώχειας. Αρκεί να θυμηθούμε ότι στην σκοτεινή αρχαϊκή εποχή η Άσκρη έβγαλε τον Ησίοδο, στον μαρασμό που επέφερε η ρωμαϊκή κατοχή η Άσκρη τελούσε τα Μουσεία και κατά τους πρώτους αιώνες της τουρκικής σκλαβιάς η Παναγιά αποτέλεσε υποδειγματικό χωριό.
   Με αυτές τις σκέψεις σας καλούμε να συνδράμετε, όπως μπορεί ο καθένας, την προσπάθεια αξιοποίησης της αποθήκης του Συνεταιρισμού και μετατροπή της σε κατάλληλη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, για καλύτερη προσέγγιση του σκοπού του Συλλόγου που είναι: “Η προστασία και ανάδειξη των αρχαιοτήτων και του φυσικού κάλους της Άσκρης”.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων

Μουσεία - 2011

6-8 Αυγ 2011 στην Κοιλάδα των Μουσών

Αρχαίο θέατρο Άσκρης

Σάββατο, 6 Αυγούστου

1^ο Μέρος: Αναφορά στις Μούσες με κοπέλες της Άσκρης.

Ειδικότερα:

Κλειώ, η Μαρία Μπακλάκου

Θάλεια, η Χαρά Πέππα

Μελπομένη, η Μαρία Μπαμπούλα

Ευτέρπη, η Μαρία Παπαϊσιδώρου

Τερψιχόρη, η Λουκία Ζαχαρία

Ερατώ, η Κατερίνα Καβρούζου

Καλλιόπη, η Ίρις Χρήστου

Ουρανία, η Βίκυ Γιαννακάκη και

Πολύμνια, η Χρύσα Ρουσέτη.

Τα αρχαία κείμενα διάβαζε η Εύη Δημητροπούλου

Την απόδοση στη νεοελληνική έκανε η Ματίνα Βασιλείου

Το φυσικό κάλος της Άσκρης εγκωμίασε η Ελευθερία Κλεφτογιάννη.

Τις απαγγελίες έκανε η ηθοποιός Θάλεια Αργυρίου.

Παρουσίαση προγράμματος, Κατερίνα Ζαρίφη.

Μετά τις απαγγελίες ορφικών ύμνων στη Μνημοσύνη και τις Μούσες και τα προοίμια της Θεογονίας και του Έργα και Ημέραι του Ησιόδου, έγινε αναφορά στις Μούσες και στην επιστήμη ή τέχνη που προστάτευε κάθε μία, με αποσπάσματα από την αρχαία ελληνική γραμματεία και κατάλληλα σχόλια από την παρουσιάστρια.

Ήταν μία εκδήλωση υψηλού επιπέδου, κατά την οποία οι θεατές γέμισαν υπερηφάνεια για το μεγαλείο των προγόνων μας και την εξαιρετική εμφάνιση των κοριτσιών της Άσκρης.

Μουσικό Ταξίδι με τη χορωδία Αντίκυρας & Δεσφίνας

2^ο Μέρος: Μουσικό ταξίδι

Μαέστρος: Teodor Kabaktsief
Σολίστ: Πέτρος Σκένδρος - Κατερίνα Κώτσου
Πιάνο: Μανώλης Παπασυφάκης

Κατερίνα Μπότση

Χορωδία: Αντίκυρας & Δεσφίνας

Ήταν όλοι τους εξαιρετικοί!

Κυριακή, 7 Αυγούστου Ορχήστρα ΟΤΕ

Συναυλία με έντεχνο τραγούδι από την ορχήστρα του Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων του ΟΤΕ

Τραγούδι: Παύλος Καρποδίνης - Κέλυ Κουνάκη - Τζίνα Καλομοίρη

Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Καβογιάννης

Παρουσίαση: Θάλεια Αργυρίου

Ήταν μία υπέροχη βραδιά, με καταπληκτικές ερμηνείες, από την ορχήστρα του ΟΤΕ που διατέθηκε αφιλοκερδώς. Ευχαριστούμε θερμά τον συμπατριώτη μας Παύλο Καρποδίνη, γιό της Σωτηρίας Τσιώρα.

Δευτέρα, 8 Αυγούστου

ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ του Ευριπίδη από τον Οργανισμό ελληνικού θεάτρου «ΑΙΧΜΗ»

Ήταν μία ξεχωριστή παράσταση που δίδαξε, προβλημάτισε και ενθουσίασε τους θεατές που κατέκλυσαν το θέατρο. Όταν στο τέλος της παράστασης ο σκηνοθέτης Γιάννης Νικολαΐδης είπε ότι “εδώ κτυπά η καρδιά της Βοιωτίας” σύσσωμοι οι θεατές ξέσπασαν σε παρατεταμένα χειροκροτήματα.

Εκδηλώσεις

Σάββατο, 20 Μαρτίου και ώρα 1000: Δενδροφύτευση. Στο δρόμο προς Αλίαρτο, μετά τον σκουπιδότοπο.

Κυριακή, 21 Μαρτίου μετά τη Θεία Λειτουργία: Αποψίλωση αρχαιολογικού χώρου.

Σάββατο, 27 Μαρτίου και ώρα 0900: Κατάβαση στον Ολμειό (Ξερόρρεμα).

Δευτέρα, 5 Απριλίου μετά τον εκκλησιασμό στο εξωκκλήσι του Χριστού: Επίσκεψη – ενημέρωση στον αρχαιολογικό χώρο.

Κυριακή, 18 Απριλίου: Ανάβαση στο Πυργάκι (Κερησσό).
Κυριακή, 25 Απριλίου: Ανάβαση στον Ελικώνα.

Σάββατο, 15 Μαΐου (απόγευμα): Ανάβαση στο Μαραντάλι.

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2011:Ετήσιος απολογισμός και κοπή πίτας

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011:Τακτική Γενική Συνέλευση και εκλογές για ανάδειξη νέου διοικητικού Συμβουλίου

Κατάβαση στον Ολμειό Εκδήλωση τιμής στον Ησίοδο
Ο Σύλλογος, σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσπιών και άλλους φορείς, πήρε την πρωτοβουλία για ένα προσκύνημα (σπονδή) στον μεγάλο Ασκραίο ποιητή και τη γενέτειρα του, για να περιτρέξουμε το χώρο που έζησε, για να γνωρίσουμε τη μορφή και το έργο του και για να αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στον παγκόσμιο Έλληνα, ο οποίος με τη «Θεογονία» δίνει το πλαίσιο της θρησκείας – φιλοσοφίας των αρχαίων Ελλήνων, ενώ με το «Έργα και Ημέραι» δίνει απλές συμβουλές για τον καθημερινό βίο οι οποίες αποτελούν την απαρχή πολλών επιστημών και έχουν ευρεία ισχύ και σήμερα. Ταυτόχρονα γίνεται ο ανάδοχος των Ελλήνων αφού αυτός χρησιμοποιεί για πρώτη φορά το όνομα Πανέλληνες. Πρόθεσή μας είναι να γίνει ευρέως γνωστό το έργο του και οι συμβουλές του να οδηγούν τα βήματά μας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο βίο.
Με αυτές τις σκέψεις, το Σάββατο 5 Ιουνίου 2010 και ώρα 1800, θα ξεκινήσουμε από το αρχαίο θέατρο της Άσκρης, θα περπατήσουμε το Άλσος των Μουσών και από εκεί, με τα αυτοκίνητα, θα καταλήξουμε στην πλατεία της Άσκρης, όπου εμπρός από την προτομή του Ησιόδου θα αποδοθούν τιμές και θα εκφωνηθεί ο πανηγυρικός λόγος από, συγγραφέα των έργων του, τον Απόστολο Γονιδέλη.
Στην εκδήλωση έχουν προσκληθεί οι αρχές του Νομού, πολλές προσωπικότητες και το σύνολο των ΜΜΕ Βοιωτίας. Αφίσες έχουν επικολληθεί σε όλα τα γειτονικά χωριά.
Σας προσκαλούμε όπως παραστείτε με όλους τους συγγενείς και φίλους.

Ανάβαση στο Πυργάκι «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, στο αρχαίο θέατρο Άσκρης,
Ο Σύλλογος Φιλοπροόδων Άσκρης, στο πλαίσιο του σκοπού του που είναι η προστασία και ανάδειξη των αρχαιοτήτων και του φυσικού κάλλους της Άσκρης, πήρε την πρωτοβουλία για την παρουσίαση της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή, στο αρχαίο θέατρο Άσκρης, τη Δευτέρα, 9 Αυγούστου 2010 και ώρα 20.30, από τον οργανισμό ελληνικού θεάτρου «ΑΙΧΜΗ».
Πρόθεση του Συλλόγου είναι να γίνει ευρύτατα γνωστή η Κοιλάδα των Μουσών και ειδικά το υπήνεμο και τεράστιο θέατρο, με την υπέροχη ακουστική και τη μοναδική θέα προς ολόκληρη την πεδιάδα των Θηβών, ώστε να ενθαρρυνθούν οι αρχές για έναρξη ανασκαφών και αποκάλυψη του μεγαλειώδους αυτού μνημείου που θα αναδείξει την περιοχή και θα αποτελέσει πόλο τουριστικής ανάπτυξης του Ελικώνα.
Η επιλογή της τραγωδίας «Αντιγόνη» έγινε με γνώμονα όχι μόνο το γεγονός ότι ίσως είναι η τελειότερη μορφή σε όλη την ελληνική δραματουργία, αλλά και την προβολή της Θηβαίας ηρωίδας, από τη μοναδική θέση που είναι ορατή η περιοχή της πραγματικής πλοκής του έργου.
Σας προσκαλούμε όπως παραστείτε με συγγενείς και φίλους.

«ΑΝΤΙΓΟΝΗ» Σοφοκλέους, στο αρχαίο θέατρο Άσκρης

Ο Σύλλογος Φιλοπροόδων Άσκρης, στο πλαίσιο του σκοπού του, παρουσίασε δια του οργανισμού ελληνικού θεάτρου «ΑΙΧΜΗ» την «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» Σοφοκλέους, στο αρχαίο θέατρο Άσκρης, τη Δευτέρα, 9 Αυγούστου 2010.

Η αντιπρόεδρος του Συλλόγου, κυρία Χαρά Νικολοπούλου - Μπαμπούλα, προσφώνησε τους θεατές λέγοντας:

Αιδεσιμότατοι
Κύριε Βουλευτά
Κύριοι εκπρόσωποι της Νομαρχιακής αυτοδιοικήσεως
Κύριοι Δήμαρχοι
Κυρίες και κύριοι
Καλώς ήλθατε στην Άσκρη, στη Κοιλάδα των Μουσών στο αρχαίο θέατρο, όπου διεξάγονταν τα Μουσεία, η πανελλήνια αυτή εκδήλωση.
Ημέρα γιορτής σήμερα για την Άσκρη
Ημέρα τιμής για το θέατρό της που ξανανοίγει μετά από δύο χιλιάδες χρόνια.
Με άδεια της αρχαιολογικής υπηρεσίας θα παιχθεί σε λίγο η Αντιγόνη Σοφοκλέους.
Η επιλογή της τραγωδίας «Αντιγόνη» έγινε με γνώμονα όχι μόνο το γεγονός ότι ίσως είναι η τελειότερη μορφή σε όλη την ελληνική δραματουργία, αλλά και την προβολή της Θηβαίας ηρωίδας, από τη μοναδική θέση που είναι ορατή η περιοχή της πραγματικής πλοκής του έργου.
Στόχος μας είναι να γίνει ευρύτατα γνωστή η Κοιλάδα των Μουσών και ειδικά το υπήνεμο και τεράστιο θέατρο, με την υπέ-ροχη ακουστική και τη μοναδική θέα προς ολόκληρη την πεδιάδα των Θηβών, ώστε να ενθαρρυνθούν οι φορείς για έναρξη ανασκαφών και αποκάλυψη του μεγαλειώδους αυτού μνημείου που θα αναδείξει την περιοχή και θα αποτελέσει πόλο τουριστικής ανάπτυξης του Ελικώνα.
Πολλά ενημερωτικά στοιχεία της περιοχής θα βρείτε στο φυλλάδιο που έχετε στα χέρια σας.
Πριν αρχίσουμε, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους συντελεστές της εκδήλωσης, αρχίζοντας από τον οργανισμό ελληνικού θεάτρου ΑΙΧΜΗ και τον σκηνοθέτη του κύριο Γιάννη Νικολαΐδη, για την αποδοχή της πρόσκλησης και την κατανόηση του στόχου μας.
Συνδιοργανωτής της παράστασης είναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Βοιωτίας, την οποία και ευχαριστούμε.
Σημαντική είναι η αρωγή των Δήμων Θεσπιών και Αλιάρτου, σε προσωπικό και μέσα. Ευχαριστούμε τους δημάρχους, κυρίους Χρήστο Πελώνη και Αλέξανδρο Βίτση.
Θα αναφερθώ στους χορηγούς, αρχίζοντας από τα Σωληνουργεία Κορίνθου και τον Διευθυντή των μονάδων περιοχής Δομβραίνας, κύριο Κοτζάκαρη Αθανάσιο.
Την ΝΟΜΙΚΟΣ ΑΒΕΚ και ειδικά τον διευθυντή μονάδων Αλιάρτου, κύριο Σωτηρόπουλο Κωνσταντίνο.
Τους αδελφούς Σταμούλου ιδιοκτήτες του SUPER MARKET ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, στα Βάγια.
Την ΖΩΟΤΡΟΦΕΣ - ΑΦΟΙ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΒΕΕ, στην Αλίαρτο.
Την Κοινοπραξία ΜΗΧΑΝΟΔΟΜΙΚΗ ΔΟΜΙΚΑ, ΕΡΓΑ ΔΕΗ, με έδρα τον Βόλο.
Την ταβέρνα «Ο Χάρης», της Άσκρης.

Παρακαλείται ο ναύαρχος κύριος Χρήστος Λυμπέρης να απευθύνει χαιρετισμό.
……………………………………….

Για την καλύτερη εισαγωγή στο έργο, η Γεωργία Ρουσέτη, θα διαβάσει ένα απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του Ιωάννη Πέππα, με τίτλο «Στρατιωτική Ιστορία της Βοιωτίας», για τον πόλεμο των «Επτά επί Θήβας».

Πόλεμος των Επτά επί Θήβαις

Ο Λάιος ήταν απόγονος του Κάδμου και βασιλιάς της Θήβας. Ένας χρησμός του είχε προφητεύσει ότι αν αποκτούσε γιο, ο γιος αυτός θα τον σκότωνε. Όταν λοιπόν η γυναίκα του, η Ιοκάστη, γέννησε αγόρι, ο Λάιος τρύπησε τους αστραγάλους του βρέφους και το παρέδωσε σ' ένα βοσκό για να το εγκαταλείψει στον Κιθαιρώνα. Εκεί το βρήκε τυχαία ένας βοσκός του βασιλιά της Κορίνθου Πολύβιου και το πήγε στον κύριο του, που το ονόμασε Οιδίποδα, από τα πρησμένα του πόδια, και το ανάθρεψε σαν δικό του παιδί. Όταν όμως ο Οιδίποδας ενηλικιώθηκε, δεν άντεχε να τον περιπαίζουν για την άγνωστη καταγωγή του. Έτσι, πήγε στους Δελφούς για να ρωτήσει ποιος ήταν ο πραγματικός πατέρας του. Η απάντηση ήταν ότι δεν έπρεπε να ξαναγυρίσει στην πατρίδα του, γιατί αν γύριζε θα σκότωνε τον πατέρα του και θα παντρευόταν τη μητέρα του. Επειδή λοιπόν η μόνη πατρίδα που γνώριζε ήταν η Κόρινθος, αποφάσισε να μείνει μακριά από την πόλη αυτή. Έτσι, όταν αναχώρησε από τους Δελφούς κατευθύνθηκε προς τη Βοιωτία και τη Φωκίδα. Καθώς όμως βάδιζε στο δρόμο, συνάντησε το βασιλιά Λάιο που ταξίδευε με άμαξα, διαπληκτίσθηκε με τους συνοδούς του και τον σκότωσε, χωρίς να ξέρει ότι αυτός ήταν ο πατέρας του.
Μετά το θάνατο του Λαΐου, βασιλιάς στη Θήβα έγινε ο Κρέοντας και μετά την καταστροφή της Σφίγγας ανακηρύχτηκε βασιλιάς ο Οιδίποδας ο οποίος πήρε γυναίκα του την Ιοκάστη, αγνοώντας ότι ήταν η μητέρα του. Με την Ιοκάστη απέκτησε δυο γιούς, τον Ετεοκλή και τον Πολυνίκη και δυο κόρες, την Αντιγόνη και την Ισμήνη.
Όταν οι γιοι ανδρώθηκαν κι έγιναν γνωστές οι αμαρτίες της οικογένειας, η Ιοκάστη κρεμάστηκε και ο Οιδίποδας αναγκάστηκε από τους γιους του να παραμείνει έγκλειστος για την ντροπή, αλλά εξοργισμένος με τους δυο γιους του, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη, τους καταράστηκε και προφήτευσε ότι ανάμεσα τους θα ξεσπάσει πόλεμος φονικός και ανελέητος. Πράγματι, μόλις πέθανε ο Οιδίποδας, οι νέοι, αναλαμβάνοντας την εξουσία, συμφώνησαν μεταξύ τους να ασκούν αυτήν εκ περιτροπής κάθε χρόνο. Καθώς μεγαλύτερος ήταν ο Ετεοκλής, άρχισε πρώτος, όταν όμως πέρασε το έτος, δεν θέλησε να παραδώσει τον θρόνο. Ο Πολυνείκης, όμως, απαιτούσε την εξουσία, όπως είχαν συμφωνήσει, και καθώς ο αδελφός του δεν συμμορφωνόταν, έφυγε για το Άργος και πήγε στον πεθερό του τον Άδραστο, βασιλιά του Άργους, από τον οποίο ζήτησε τη συνδρομή για την ανάκτηση του θρόνου. Ο Άδραστος ο οποίος ήταν ο ισχυρότερος ηγεμών της Ελλάδος την εποχή εκείνη αποφάσισε τον πόλεμο κατά των Θηβών και κάλεσε σε βοήθεια και άλλους συμμάχους. Έτσι άρχισε ο μεγάλος πόλεμος εναντίον της Θήβας.
Επτά ήταν οι σημαντικότεροι αρχηγοί που πήραν μέρος στην εκστρατεία αυτή. Ο στρατός προέλασε ως τον ποταμό Ασωπό, όπου έκαναν θυσία και συνεστίαση, και έστειλαν στη Θήβα τον Τυδέα για ν' απαιτήσει από την πόλη να δεχτεί για βασιλιά της τον Πολυνείκη. Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε.
Λίγο αργότερα οι Θηβαίοι, μαζί με τους συμμάχους τους Φωκείς και Φλεγύες, επιτέθηκαν κατά των επιδρομέων και συγκρούστηκαν μαζί τους κοντά στον Ισμηνό λόφο. Στη μάχη αυτή νικήθηκαν ολοσχερώς και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν προς τα τείχη της πόλης. Τότε ο Μενοικέας, ο γιος του Κρέοντα, τέθηκε επικεφαλής τμήματος νεαρών Θηβαίων, εγκαταστάθηκε έξω από τις Νηίστες πύλες (ΒΔ), κάλυψε τη σύμπτυξη και διευκόλυνε τα στρατιωτικά τμήματα να εισέλθουν στα τείχη της Καδμείας, αλλά έπεσε νεκρός. Οι λοιποί Βοιωτοί και οι σύμμαχοί τους κατέφυγαν στις πόλεις τους.
Κατόπιν οι Αργείοι ηγεμόνες, που ακολουθούσαν τον Άδραστο, επιτέθηκαν με σφοδρότητα κατά της πόλης• ο καθένας τους είχε αναλάβει την εκπόρθηση μιας από τις επτά πύλες της. Προς υπεράσπιση των πυλών και της πόλεως οι Θηβαίοι εγκατέστησαν ισάριθμους ηγεμόνες.
Όμως η αυτοθυσία του Μενοικέα ανέβασε το ηθικό των Θηβαίων και αντιμετώπιζαν με επιτυχία τις επιθέσεις των αντιπάλων. Κλονισμένοι οι Αργείοι υποχωρούν, οπότε ο Ετεοκλής προτείνει να κριθεί ο αγώνας σε μονομαχία ανάμεσα στον ίδιο και στον αδελφό του. Ο Πολυνείκης το δέχεται• συμφωνεί και ο Άδραστος. Τα δυο αδέλφια μονομαχούν με λύσσα και αλληλοσκοτώνονται. Έτσι, ο αγώνας θεωρήθηκε ισόπαλος και ξανάρχισε ο πόλεμος ανάμεσα στους δυο στρατούς.
Οι Αργείοι δεν γνώριζαν την τακτική της τειχομαχίας και υπέστησαν μεγάλη φθορά, διότι οι επιθέσεις των ήταν άτεχνες και άσκοπες. Ένεκα τούτου οι τάξεις των αραιώθηκαν, ο Κρέων διέταξε τολμηρή έξοδο και τέλος όλη η στρατιά των Αργείων τρέπεται σε φυγή. Η καταδίωξη ήταν αιματηρή. Όταν ο Άδραστος έχασε τον Αμφιάραο, "τα μάτια του στρατού του", και όλοι οι άλλοι στρατηγοί είχαν ήδη σκοτωθεί, υποχρεώθηκε να τραπεί και ο ίδιος σε φυγή και σώθηκε χάρις στην ταχύτητα του αλόγου Αρίων. Να πως περιγράφει ο Ησίοδος το χαμό των ηρώων: “Όμως αυτούς ο μαύρος πόλεμος κι οι σκληρές μάχες ξολοθρέψανε, άλλους μπροστά στη Θήβα την επτάπυλη, στη γη του Κάδμου επάνω, όταν για του Οιδίποδα τα πλούτη πολεμούσανε,…”
Μετά την ήττα αυτή των επτά ηρώων, ο Κρέων ο αδελφός της Ιοκάστης ανέλαβε ως επίτροπος του ανηλίκου γιού του Ετεοκλή, Λαοδάμαντος τη βασιλεία και άφησε άταφους τους νεκρούς των Αργείων, μεταξύ των οποίων και το σώμα του Πολυνείκους. Αργότερα, ο Άδραστος πέτυχε τη συνδρομή των Αθηναίων, οι οποίοι πίεσαν τους Θηβαίους να αποδώσουν τους νεκρούς για ταφή.
Η πόλις των Θηβών σώθηκε από την καταστροφή και νίκησαν τους Αργείους, υπέστησαν όμως τέτοια φθορά, ώστε η νίκη τους λίγο απείχε από την ήττα. Από την εποχή εκείνη επικράτησε να ονομάζεται «Καδμεία νίκη», κάθε νίκη που κερδιζόταν με μεγάλες θυσίες. Η νίκη όμως αυτή των Θηβαίων και η σωτηρία τους οφείλεται στην ηρωική αυτοθυσία του Μενοικέως. Η πράξη αύτη του Μενοικέως, αν δεν είναι μεγαλύτερη, είναι τουλάχιστον ίση προς αυτή του τελευταίου βασιλέα των Αθηνών Κόδρου, εν τούτοις, ενώ για τον Κόδρο γνωρίζουν όλοι, για τον Μενοικέα κανείς.

Στο τέλος της παράστασης, ο σκηνοθέτης κύριος Γιάννης Νικολαΐδης μίλησε με ενθουσιασμό για το πανέμορφο τοπίο της Κοιλάδας των Μουσών, το υπέροχο και τεράστιο θέατρο και την παρουσία τόσο πολυπληθούς ακροατηρίου, καθώς και για την τιμή που τους έγινε να παίξουν σε τέτοιο μέρος και πρώτοι μετά από 2.000 χρόνια.