Ο περιηγητής Παυσανίας (140 μ.Χ) γράφει ότι κινούμενος κάποιος προς το ιερό των Μουσών συναντά αριστερά του την πηγή Αγανίππη, για την οποίαν λέγουν ότι είναι κόρη του Τερμησσού (Περμησσού). Με βάση τη διεύθυνση πρέπει να βρίσκεται στον Άγιο Νικόλαο ή τον Κοκκαλά ή την Σκοπιά (Μυγδαλάκι), με πιθανότερη την τελευταία αφού έχει όλο το χρόνο νερό και μαύρη άμμο στον πυθμένα, σύμφωνα με το επίθετο «μελάνυδρος» που της δίνει ο Ησίοδος. Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν στον Κοκκαλά μάρμαρο με επιγραφή, κολώνα από μαύρο μάρμαρο και σφαιρική πέτρα.
     Η ιερή πηγή της Βοιωτίας, Αγανίππη, θεωρήθηκε δημιούργημα των Μουσών, ήταν αφιερωμένη στις Μούσες και σύμφωνα με την παράδοση ενέπνεε σε αυτόν που έπινε το νερό της, ποιητική έμπνευση. Σε κείνη τη δεντρόφυτη πλαγιά έφτασε, από την Πισιδία της Ιωνίας, κάποια ιέρεια με μαντικές ικανότητες. Από τη στιγμή που η Αγανίππη άρχισε, εγκατεστημένη εκεί, να ιερουργεί και να προσφέρει τις μαντικές της γνώσεις, χρησιμοποιώντας το ιερό νάμα της πηγής, ο μύθος αγκάλιασε την ύπαρξή της ολότελα. Είπανε πως ήταν Νύμφη Θεϊκή, κόρη του Περμησσού ποταμού, προστάτισσα του ανθρώπινου νου.