Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου είναι κτισμένη στη βόρεια πλαγιά του όρους Μαραντάλι (Ξάγνοντο).
     Ο χρόνος που κτίσθηκε δεν είναι γνωστός. Από τον κίονα μπαίνοντας δεξιά φαίνεται ότι είναι βυζαντινή και μάλιστα την εποχή του Ιουστινιανού (6ος αιώνας μ.Χ.).
     Πιθανόν να ταυτίζεται με το μοναστήρι του Αγίου Νικοδήμου που περιλαμβάνεται στα αρχεία της πρώτης οθωμανικής περιόδου. Ο συνταγματάρχης Leake (1806) την αναφέρει σαν μετόχι της Μακαριώτισσας, με πολλά κτίσματα γύρω της, ενώ ο Christopher Wordsworth (1839) σαν μοναστήρι.
     Είναι Βασιλικού ρυθμού, με υπέροχες αγιογραφίες.
     Από τα επιχρίσματα που έχει δεν είναι δυνατόν να αναγνωρισθούν τυχόν χρησιμοποιηθέντα υλικά από αρχαίους ναούς, με εξαίρεση τον κίονα που προαναφέρθηκε και ο οποίος αποτελεί καταγραφή συμμετασχόντων στα Μουσεία. Αυτός ο κίονας οδήγησε τον συνταγματάρχη Leake στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι εκεί βρισκόταν το ιερό των Μουσών. Δεν αποκλείεται να ήταν εκεί κατά την αρχαιότητα ο ναός του Ελικωνίου Ποσειδώνος.
     Για την ύδρευση των προσκυνητών διαθέτει φυσική πηγή.
     Εορτάζει στις 9 Μαΐου.